Goedemorgen Nederland, hopelijk kunnen jullie door de vulkanische aswolken de zon wel zien, want hier is het weer prachtig weer!

Dr net wakker geworden uit iets wat ik het beste kan beschrijven als 'THE BEST DREAM EVER'. Gelukkig was het geen droom maar alles was geweldig fantastisch en helemaal perfect!Dus als ik sommige dingen een beetje te enthousiast vertel en jullie het daardoor niet kan vertellen... over helaas 75 dagen ga ik weer naar huis dus dan kan ik alles beter uitleggen! En volgens mij gaat mijn Nederlands er ook per verhaal op achteruit, dus.. success and enjoy!

Om maar bij het begin te beginnen begint mijn verhaal op een rustige zondag ochtend waar ik besloot de spa in te springen met een nieuw boek 'the Hobbit'. Na ongeveer 150 bladzijden (ongeveer 6 uur later haha) had ik er genoeg van. 's Avonds naar Cardrona Hotel geweest als afscheidsmaaltijd voor Moritz, die ging toen voor 4 weken naar Duitsland. Hij komt zaterdag weer terug! Daar een super maaltijd gehad met als toetje 'Dutch Applecake'. Smaakte echt perfect haha, werd ook gemaakt door een vrouw die hier 5 jaar geleden naar toe is verhuist!

Tijdens de laatste schoolweek van term 1 vrij weinig gebeurt, we hadden een International Food day, dus ik vrolijk naar de winkel om de hoek een paar pakken Nederlandse koekjes gekocht en die op die dag verkocht. 19 Dollar winst gemaakt! Ik heb me ook eindelijk opgegeven voor CAE (Cambridge Advanced English) examen op 16 juni! Volgens mijn prive leraar sta ik er goed voor dus dat komt wel goed :-D!

Op vrijdag naar de Practise Day van Warbirds over Wanaka geweest met Jan. Vroeg op gestaan en door zijn gastbroer afgezet. Prachtige dingen gezien en geweldige foto's genomen. Helaas geen F-18's gezien. Dat was zeg maar de reden waarom ik erheen wilde. Maar veel tweede wereldoorlog vliegtuigen in actie gezien. Sommige vliegtuigen zijn alleen nog maar bezichtbaar in Wanaka omdat dit zo ver weg is van de zee dus ze niet roesten hier. Deze airshow staat bekend als een van de vier beste airshows in de wereld. Daarom besloot ik op zondag nog een keer te gaan voor de 'Fullshow'. Om kwart over 6 stond ik bij Jan voor de deur en rond 8 uur zaten we op een perfecte plek vooraan bij het hek. Twee uur later begon het festijn en waren we allemaal bevroren haha. Het was volgens mij nog geen 10 graden en de weerman had een dag eerder gezegd dat het een mooie dag zou worden. Intotaal 1000 fotos genomen in die twee dagen. Helaas was dit de laatste dag van Jan z'n verblijf in Nieuw Zeeland dus bij hem thuis gebleven en op de Wii gespeeld en in de spa gechilled en heerlijk avond gegeten.

[sorry voor kort verslag over Warbirds maar ik wil zo graag schrijven over NIDT haha so here we go!]

Op 7 april 2010 was het dan zover. Tijd voor de tweede tour van m'n jaar waar ik alweer zo'n lange tijd naar had uit gekeken. Rond 11 uur werd ik afgezet op Wanaka Airport en ging ik met het kleinste Air New Zealand vliegtuig ooit naar Christchurch (nog geen 16 mensen haha). Na m'n tweede landing van de dag, in Wellington, en na het ophalen van m'n koffer was het tijd om op zoek te gaan naar andere studenten die rond dwaalden op Welly Airport. Na 6 keer langs dezelfde student (meid uit Noorwegen) te hebben gelopen en elkaar in de ogen te hebben gekeken van.. 'ben jij hier ook voor die tour' toch eindelijk een gesprek aangegaan. Nog geen 15 minuten later stond we met 20 andere studenten te praten. Na 2,5 uur te hebben gewacht op het vliegveld werden we (45 studenten) opgehaald door onze tour manager. Tijdens de busreis elkaars namen proberen te leren kennen en te proberen te onthouden waar de andere 44 studenten ook alweer woonden (in NZ en buiten NZ) kwamen we aan bij onze eerste accommodatie van de tour. Daar weer alle 'to-do' en 'not-to-do' dingen te horen gekregen en daarna 's avonds elkaar nog een beetje beter leren kennen.

Op dag twee in Wellington een Tour of Parliament gehad. Was wel een leuk gevoel om in een gebouw binnen te zijn na 9 maanden dingen te hebben gehoord op het nieuws over gebeurtenissen binnen dit gebouw (goed Nederlands.). Daarna met de cable car een heuvel op gegaan midden in Wellington en een prachtig uitzicht gehad over de stad. Maar aangezien dat het enige was wat daar te doen was, naast een planten tuin bezoeken 'jipee', gingen we weer snel naar beneden om van ons eerste MacDonalds bezoek van de tour te genieten. Daarna naar 'Te Papa' geweest. Het National Museum van Nieuw Zeeland. Daar naar een tentoonstelling van Pompeii geweest wat wel indrukwekkend was. Ook de enige 'collosal squid' gezien in de wereld. (reusachtige inktvis). Vies beest haha. Daarna naar een 3D film geweest met 20 man. 'Clash of the Titans'. Beetje vreemde film maar het was wel vet om met zo'n grote groep een bioscoop te terroriseren :p. 's Avonds natuurlijk weer gezond MacDonalds gehad en daarna door de stad gelopen.

Op 9 april gingen we vanuit Wellington naar Taupo (om dit een beetje te volgen pak google maps of google earth of een echte kaart of atlas of iPod Touch/iPhone erbij!) gereden. Onze eerste stop was @ Gravity Canyon. Die naam zegt het al.. in die canyon (wat is Nederlands voor canyon?! kanjion?) word met onze zwaartekracht gespeeld. 80 meter hoge bungyjump, een 150 meter hoge schommel (ik heb hogere gedaan! ) en de Flying Fox. Die laatste heb ik gedaan en voor goede foto's/filmpjes van dat moeten jullie maar even wachten.. maar ik ga m'n best doen het proberen uit te leggen :-D! Je doet het met 3 mensen, je zit in een grappig blauw pak en je gaat met 160 km/u een berg af. Goede uitleg? Ik denk dat ze op youtube er wel filmpjes van hebben.. Het was in ieder geval super vet haha. Staat zeker in m'n top 10 (van de 50 beste dingen die ik hier in Aotearoa gedaan heb). Daarna naar Taupo door gereden en 's avonds in de hot pools gechilled. Gratis toegang tot een van de beste glijbanen in het land dus die ook 10 keer gedaan en voor de rest gewoon lekker gedaan wat mensen normaal doen in de hot pools. Zitten en praten en nog meer praten.

Dagje later reden we vanuit Taupo naar Rotorua (staat ook bekend als Rotovegas, het is de Queenstown van het Noord eiland). Daar de mud pools bekeken en weer proberen te wennen aan de rotte eieren geur die daar rond hangt (het was niet zo erg als ik me kon herinneren van 3 maanden geleden toen ik in Rotorua 10 dagen verbleef). Daarna met de Gondola de berg op en de luge 3 keer gedaan. Het was echt vet omdat we met veel mensen tegelijk een race hielden. Naja het was niet echt een race omdat het redelijk lastig is om elkaar in te halen op een 2 meter brede weg met karretjes die redelijk lastig bestuurbaar zijn, maar toch was het zeker vet! Later die middag nog in een van de koudste rivieren ooit gesprongen die net langs de camping liep. Het leukste daarvan was om vrienden die vrolijk aan het roeien/kayakken waren onverwachts om te gooien. De magische zin die middag was dan ook 'Do you know what time it is?' (weet je hoelaat het is?) want als ze 'nee' antwoorden dan wisten we zeker dat ze geen horloge, geen mobiel en geen ipod bij zich hadden = omgooien! Na een super maaltijd (onze tour manager is een getrainde chef dus die wist wel hoe en wat voor 45 studenten, 2 helpers (een van de twee helpers was mijn kamp leider van 9 maanden terug, Marc) en hemzelf) weer met zo'n 15-20 man in de t.v. kamer rond gehangen en naar de 40 Catchiest songs ever gekeken. Het werd na een tijdje meer een meezing avond haha.

Op dag vijf gingen we 's ochtends om 10 uur al de hot pools in, daarna gingen we naar Hells Gate. Die plek heeft die naam gekregen omdat het de enige plek op aarde is die er volgens sommige mensen het dichtste bij komt om als Hel te dienen. De stank is niet te harden, er zijn baden die tussen de 120 en 150 graden celcius warm zijn, en sommige die er zwart, groen of bruin uit zien. Deze baden werden ook tijdens de oorlog gebruikt tussen de Engelsen en de Maori people 3 eeuwen geleden. Ze vertelden ons dat er in sommige baden wel 500 lijken zouden liggen, ook al zouden dat nu niet echt meer lijken zijn. Naja het was wel een indrukwekkende tour zo in de ochtend. Rond 1 uur ging ik white water raften. Naja het was niet echt veel white water, het werd alleen zo genoemd omdat er 5 watervallen waren. 1 van die 5 watervallen was de hoogste commercieel bevaren (met rafts) waterval ter wereld! Hij was 7 meter. En het was dood eng. Na 10 minuten raften kwamen we al aan bij onze eerste waterval. Onze gids gaf ons een paar tips om hem te overleven en het was een vet gevoel om verticaal naar beneden te gaan in een raft. Helaas voelde die waterval al aan als een 7 meter hoge waterval (ik had geen idee hoe dat voelde op dat moment maar voor mijn gevoel was die al hoog genoeg!) maar helaas kregen we te horen dat die waterval 1,5 meter was.. Daarna kregen we nog een paar steeds hogere watervallen te voelen voordat we eindelijk aankwamen bij 'the big boss'. Je voelde de spanning wel een beetje. Maar met onze super team spirit in m'n boot overleefde we het allemaal! Niemand viel uit de boot. Ongeveer elke tweede minuut schreeuwde m'n hele boot ook 'YEAAAAAAH'! (dag later had ik bijna geen stem..) Onze gids had na een tijdje het ook door dat we een super boot hadden en liet ie ons allemaal vette dingen doen. We mochten uit de boot springen en als een ketting (elkaar aan de lifejackets vast houden, eentje links en eentje rechts) een 1 meter hoge waterval af. Redelijk eng was het wel. Dat was de eerste keer dat ik echt voelde hoe sterk water kan zijn. Ongeveer 4 seconde na de laatste ademhaal (??) kwamen we allemaal weer boven water en vonden we het allemaal te gek! We wilden het nog een keer doen, maar onze gids sloeg op hol omdat er een gevaarlijke stroomversnelling aan kwam. Dus we moesten allemaal als een halvegare naar de boot zwemmen en in de boot klimmen. Toen we allemaal veilig in de boot zaten keken we over onze schouders naar de waterval die we net af 'gezwommen' hadden. En natuurlijk kwam er weer een 'YEAAAAAAAAAAAAAH'. Daarna was het bijna afgelopen maar we mochten nog even 'surfen'. Dat kan je doen met een raft als je met de punt van de boot net onder een waterval gaat. Want onderwater onder een waterval gaat het er aan toe als een wasmachine. Zeg maar water tolt als een gek. Dus die actie onderwater hield ons op een plek en liep onze boot onderwater. We konden bijna zwemmen in de boot haha. Helaas was het na het surfen afgelopen. Het raften was oisome! Dat oi komt van een spel dat we tijdens de tour hadden ontwikkelt. Als 1 iemand oi zegt, moet iemand anders het harder doen en weer iemand anders na dat persoon harder. Zeer intelligent spel? Nee. Leuk? JA! Dus ook tijdens het raften deden we dat. Dus we vonden het OI-(awe)some! 's Avonds hadden we een Maorische avond. De derde Hangi van het jaar. Een hangi is een maaltijd dat ondergronds word op gewarmd. Het eten (altijd lam, kip, aardappels, stuffing (geen idee wat het Nederlandse woord is, maar het is Engels eten) en kumaras (zoete aardappels die veel in Nieuw Zeeland worden gegeten.)) word in een soort kooi op hete koolen ondergronds gezet en daar boven op komen vochtige dekens te liggen. Dit blijft 3 uur ondergronds en daarna ruikt het echt geweldig. Je smaakt de rook wel in het eten maar dat is het vette. Voor die avond had ik nog nooit echt een heerlijke Hangi gehad, maar tijdens deze Hangi had ik zo veel gegeten dat ik de volgende ochtend nog geen honger had. Het was echt zo heerlijk! Ook tijdens die avond kregen we een show te zien over allemaal onderwerpen. Wapens, dansen en woorden uit de Maori cultuur. Veel geleerd en gewoon een gezellig avond gehad met heerlijk eten! Toen we rond 10 uur weer terug waren op de camping even m'n 10? jaar van tafeltennis ervaring laten zien. Iedereen stond perplex haha. Ik ook! Had namelijk geen tafeltennis aangeraakt voor 9 maanden.

Op de 12e hadden we de langste bus reis voor de boeg, dus helaas 's ochtends weer voor de zoveelste keer m'n koffer gepakt. Vanuit Rotorua naar Whangarei gereden. Ongeveer 400 km was dat met een gemiddelde van 80km/u! Tijdens de reis in een mooi bos gestopt met eeuwen oude bomen en een mooie waterval. Volgens mij waren ze 5 eeuwen oud en ze waren echt super groot!! Ook nog een uurtje een pauze gehad waarbij we rugby speelden. Helaas speelde we water naast de haven dus de bal was 2 keer in het water gevallen. Het duurde beide keren 10 minuten voordat we het konden krijgen. Het water was te smerig om erin te springen dus we gingen maar wachten tot de stroming hem naar de kant duwde. 's Avonds hadden we weer een barbecue! Tot laat nog buiten onze kamer gepraat en op de trampoline het spel 'Break the egg' gespeelt.

Weer een dagje later konden we gelukkig lang uitslapen. Tot 8 uur om precies te zijn. Rond 11 uur zaten we op de boot op weg naar een beschermd eiland. Als je ook maar 1 voet op het eiland zette kon je al een boete krijgen van 250.000 dollar.. Gelukkig gingen we daar dan ook niet heen om te wandelen op de Poor Knight's Island (naam van eiland) maar gingen we daar snorkelen. Eerste keer van m'n leven. Maar het gaat echt een stuk makkelijker dan ik dachte. En wat is de onderwater wereld prachtig zeg! Mooie vissen gezien. Ook een stingray (beest die onze grote Aussie vriend Steve Irwin vermoorde) gezien en ontelbaar veel kwallen. Zelfs die beesten zien er cool uit onder water. Bewegen in een grappige manier. Helaas was de boot reis naar het eiland 2 uur, en had ik echt een 'ik moet kotsen' gezicht. Maar gelukkig alles binnen gehouden haha. De terugreis was veel beter. Ook nog de grootste 'Hole in the Rock' gezien op het zuidelijk halfrond van de wereld. Volgens mij was hij 30 meter hoog. Daarna naar onze accommodatie gereden in Paihia. 's Avonds met de hele groep in de t.v. room filmpje gekeken en vroeg naar bed gegaan.

Op dag 8 van de tour was het vroeg wakker worden. Rond 7 uur zaten we in de bus richting Cape Reinga. Dat is het noordelijkste puntje van het noordelijkste deel van het Noord eiland. Het was een 3 uur lange rit om daar te komen. Eenmaal aangekomen op Cape Reinga zag ik iets wat ik nog nooit eerder had gezien. De grens tussen twee oceanen. De Tasman Sea & de Pacific Ocean. Echt een prachtig gezicht om die twee krachten zo in een plek te zien. Mooie foto's genomen op die plek. Daarna wezen zwemmen in de Pacific Ocean. Was een beetje gevaarlijk omdat de golfen zo sterk waren, maar het was wel een vette ervaring omdat nog we nog geen uurtje later met onze voeten in de Tasman Sea stonden. Maar tussen die twee oceanen zijn we ook nog wezen sandboarden. Nou dat was echt ZO VET! We liepen een 100 meter (denk ik) hoge zand berg op, en daarna naar beneden glijden. Ik vond het zo eng aan het begin maar in totaal toch 5 keer gedaan omdat het zo grappig is om op een board van een berg af te glijden met zo'n snelheid. Gelukkig er niet af gevallen omdat het super makkelijk is om iets te breken tijdens sandboarden.Na het sandboarden dus naar de tasman zee gegaan waar we naar de (misschien ook buiten NZ) bekende '90 mile beach' gingen. Hij was niet echt 90 mijl lang, maar die naam is al eeuwen oud, en ze hebben hem 90 mile beach genoemd omdat ze vroeger met paard en wagen per dag meestal 30 mijl per dag konden doen, en ze er altijd 3 dagen over deden om van de ene kant naar de andere kant te rijden. Maar het gene wat ze toen nog niet begrepen is dat met paard en wagen over een grind weg sneller gaat dan over zand. Dus in werkelijkheid is dat strand maar 67 mijl lang :-P! Ook nog een andere minder bekende Hole in the rock gezien. Zag er wel vet uit (zie fotoalbum). Die avond vroeg naar bed gegaan.

Op de een na laatste dag (snif snif :-(!) van de tour weer vroeg op gestaan omdat ik met dolfijnen ging zwemmen. Helaas was dat niet gebeurd omdat we geen perfecte locatie vonden, maar wel een super mooie boottocht door de Bay of Islands gehad. Die baai heeft die naam gekregen omdat er in totaal 144 eilanden zijn. Met allemaal andere soorten planten en dieren. Sommige zijn zelfs te koop! Na die boot tocht door gereden naar Auckland. Dat duurde ongeveer 5 uur, maar die tijd vliegt toch wel snel als je het naar je zin hebt.. zelfs in een bus! 's Avonds in een leuk Italiaans restaurantje gegeten met Andrea Bocelli muziek op. Was super lekker eten, en super gezellig met een klein groepje eten (6 man). Na het avond eten terug gebracht door een stel studenten die geld verdienen door mensen op de fiets door Auckland City de rijden. Ging niet echt snel, maar wel een leuke manier om aandacht te krijgen van veel mensen in auto's en lopend door de stad. Die avond tot laat op gebleven met vrienden praten en zielig zijn dat het bijna over is haha.

De laatste dag was een vrije dag. Onze accommodatie was tegenover de EF office, dus ik en een vriend gingen even hallo zegen tegen Kurt. Die is zeg maar de baas van EF in Nieuw Zeeland. Was wel grappig want altijd als ik hem zie zegt hij dat hij allemaal goede dingen over mij hoort en dat ik een goede vertegenwoordiger ben van EF in Wanaka. Wel vet eh :-D!? Foto met hem genomen en een paar andere vrienden en daarna gingen we met de hele groep de skytower op (voor de derde keer dit jaar!) Daar waren veel mensen in kostuum van de film Alice in Wonderland. Was wel grappig. Ook cadeautjes gekocht voor onze tour manager + helpers. Voor de rest een beetje door de stad gelopen en om 8 uur verzameld @ de accommodatie voor de 'last night'. Daar de 'officiele' groepsfoto gekregen en allemaal leuke dingen over iedereen te horen gekregen. Daarna was het tijd om mensen weer op m'n vlag te laten schrijven. M'n vlag ziet er nu zoo vet uit haha. Ongeveer 50 comments staan er nu op in het zilver. Voor de rest veel foto's genomen die avond en helaas ook vaarwel moeten nemen van veel vrienden. Tot 4 uur 's ochtends door blijven praten. Om 6 uur helaas weer op moeten staan omdat de bus naar het vliegveld rond 8 uur vertrok. Koffer voor de laatste keer moeten pakken. Ook voor de laatste keer onze 'Morning Song' gezongen. Naja het was weinig zingen.. het was meer schreeuwen. Op het vliegveld 6 uur moeten wachten tot 2:35! In Queenstown aangekomen stond m'n gastfamilie op me te wachten en begon het klote gevoel van 'Dit. Was. GEWELDIG. Helaas dat het over is..'

Deze tour was totaal anders dan de Zuidelijke versie.. die was meer over de omgeving enz.. en ik kan wel zeggen dat deze tour 104x beter was maar dat zou ik alleen maar zeggen omdat ik op dit moment veel meer aan de North Island tour denk en alles nog verser is in m'n geheugen.. Maar goed, de afgelopen 10 dagen waren geweldig fantastisch en 100% perfect!

Morgen begint school weer! Laatste term.. ik heb nog 11 weken hier te gaan met hopelijk nog een paar weken skien en veel leuke dingen met OP!

Hopelijk heb ik jullie een beetje laten meebeleven! Dat was in ieder geval wel de bedoeling!

Ik groet u allen.

Tot over 3 weken!

Thomas.

PS: Reageer AUB als je genoot van het verhaal :-)! Dank.

Naast de 35 foto's die ik hier heb upgeload:

129 foto's van Warbirds over Wanaka:

http://www.facebook.com/album.php?aid=2056756&id=1111792249&l=9730b1439a

162 foto's van North Island Tour:

http:/www.facebook.com/album.php?aid=2057948&id=1111792249&l=9069be7dd1