Goedemorgen Nederland!

Dit is helaas m'n een na laatste verhaal uit Nieuw Zeeland aangezien ik over 8 dagen (04-07) begin aan m'n langste terugreis ooit. Ik vlieg namelijk Queenstown-Auckland, Auckland-Sydney, Sydney-Melbourne, Melbourne-London (met 1 tussenstop waarschijnlijk weer @ Singapore) en als laatste London-Amsterdam. In totaal gaat het 42,5 uur duren dus genoeg tijd om alvast te wennen aan het feit dat dit super jaar voorbij is.. Maar mijn vertrek tijd is 9:50 vanuit Queenstown (lokale tijd) en ik kom om 18:15 aan in Amsterdam (lokale tijd). Maar goed ik heb dit jaar (tot zover) bijna 11.000 foto's gemaakt en meer dan 5 uur filmpjes dus dat moet wel goed zitten! Mijn laatste verhaal ga ik op zaterdag avond schrijven als ik klaar ben met het pakken en groetjes zeggen.

Twee weekenden geleden ben ik naar Christchurch gegaan (op vrijdag heen gereden 11-06) om met een vriend (Jose) de 'meest spectaculaire treinreis' van Nieuw Zeeland te doen. Als tussenstop tijdens de 5 uur lange zit van Wanaka naar Christchurch gingen we naar Mount Cook. Dat is de hoogste berg in Oceanie. Tijdens de rit naar Mount Cook zagen we de top de hele tijd, maar precies op het moment dat we de hoek om reden om zeg maar de rest van de berg ook te zien kwam er een wolk aan zetten die het een beetje verpestte. Voor de rest was vanaf dat moment tot we de Zuidelijke Alpen uit reden alles maar dan ook echt alles ondergesneeuwdtdt. Echt een prachtig gezicht!

Op zaterdag ochtend om 8 uur verliet onzet trein het station. Het begin was al een prachtig gezicht. Christchurch ligt aan de oostkust van het Zuid Eiland, aan de Pacific Ocean, en tussen Christchurch en de Zuidelijke Alpen liggen de Canterbury Plains. Volgens de omroeper (?) in de trein wordt op dat super immens grote veld 80% van de Nieuw Zeelandse granen en zaden verbouwt. In totaal is het 270 bij 70 kilometer lang. Maar het mooie ook is dat dit veld grenst aan de alpen. Dus we zagen de bergen steeds dichterbij komen. Eenmaal in de bergen werd het allemaal nog beter. Onze hoogste brug was 75 meter hoog en de langste tunnel 8 km. We reden door dorpjes met welgeteld 1 inwoner (een man die als werk de rails onderhoud. Als hobby doet hij volgens mij aan golf want ik zag in zijn tuin een bordje staan '36 meter, par 6' haha. Helaas geen foto van kunnen nemen. Ook op die dag elk seizoen gehad. Toen we Christchurch verlieten was het prachtig weer, eenmaal in de bergen sneeuwde het, en toen we door de tunnel aan de andere kant van het eiland aan kwamen regenede het en zagen we een prachtige regenboog boven een meer. Eenmaal aangekomen aan de andere kant van het eiland (en onze eind bestemming van de heenreis) was het echt pokke weer, irritante regen. Maar goed, de naam van het dorpje, Greymouth, klopt ook echt. Elk gebouw in dat 'dorp' is grijs en zelfs de mensen zijn 24/7 chagrijnig. Zelfs in de Mcdonalds waren ze niet eens vrolijk tijdens het op eten van de burgers. De terugreis was de heenreis maar dan omgekeerd. Dus het was een beetje een 'Been there done that' gevoel, dus de halve terugreis ook vrolijk geslapen

De terugreis op zondag was overigens wel weer een prachtig avontuur. Op zaterdavond was er veel sneeuw gevallen dus het was allemaal nog witter dan het al was op de heenreis. Natuurlijk weer veel foto's genomen in die 3 dagen (ik heb er iets van 75 op Facebook gezet onder een album genaamd 'There and back again.'. link =http://www.facebook.com/album.php?aid=2063745&id=1111792249&l=e3e474dc05).

Vorige week maandag en dinsdag stonden vooral in het teken van m'n Cambridge Certificate in Advanced English examen van woensdag. Twee hele oefenexamens gemaakt waarbij ik altijd rond de 75% van de antwoorden goed had, dus ik stapte op woensdag met een goed gevoel de bus in. Het lastigste onderdeel was toch wel schrijven, maar dat is altijd bij mij zo geweest. Rond 9 uur was ik @ Southern Lakes English College in Queenstown. Na een half uur kennis te hebben gemaakt met Matteo (Italiaanse gozer die ook het examen deed) begon het examen dan toch echt. Alles ging wel goed voor m'n gevoel, zelfs het schrijven. Op 30 juli krijg ik de uitslag dus dat is wel spannend :-D! 's Avonds na 3 uur door het dorp te hebben geslenterd de bus weer naar huis genomen.

Afgelopen weekend vrij weinig gedaan, eindelijk weer eens in kunnen slapen.. niet dat dat hier lukt ofzo, meestal word ik rond 9 uur wakker zelfs zonder alarm

Maandag en dinsdag waren m'n laatste twee schooldagen @ Mount Aspiring College. Leavers Form in moeten vullen met allemaal handtekeningen van leraren en rector. Op dinsdag halverwege de dag dat formulier aan de office gegeven dus ik was toen officieel klaar. Meteen met Jose naar dorp gegaan en lekker ontbeten @ een cafe. 's Middags had ik m'n laatste les. M'n eerste les hier in Wanaka 11,5 maand geleden was met Outdoor Pursuits naar Cardrona gaan. M'n laatste les afgelopen dinsdag was Nordic Skiing @ Snow Farm. Gelukkig was het niet de eerste keer dus na 5 minuten weer even wennen aan het rare gevoel dat je alleen met je teen vast zit aan je ski ging het toch wel weer. Na wat techniek hints te hebben gekregen mochten we kiezen welke afdaling we zouden nemen. Onze leraar zei: 'Ik weet dat jullie de intermediate afdaling aan kunnen, maar als je het aandurft (waarmee hij bedoelt dat we sowieso 423 keer zouden vallen) neem dan de 'expert only' afdaling.' Ik ging als derde de expert only track af, en toen ik de eerste helft overleefde was ik een beetje te trots op mezelf dus ik dacht, EITJE. Ik zette m'n ski's naast elkaar en ging voluit... zeg maar tot het moment dat ik binnen 0,5 seconden stil stond/lag aangezien ik sneeuw zat te eten. Gelukkig was het een zachte val! Ohja, de dinsdag daarvoor met Outdoor Pursuits (de middag voor m'n examen) zijn we nog wezen mountainbiken. Het was in een oud mijnersdorpje waar 90% van alle huizen alleen nog maar ruine's waren. Maar het was een prachtige plek met prachtig uitzicht. Veel bergopwaards moeten fietsen (opschepperig momentje: ik was de enige student die alles omhoog had gefietst. de andere 17 hadden hun fiets omhoog geduwdtdt). De afdaling was echt super. Het was modderig en koud. Bijna 5 keer gevallen aangezien mijn achterrem na een tijdje oververhit was en ik dus met m'n voorrem (??) moest remmen en remmen met je voorwiel + modder = dodelijk. Maar goed, ik ben overeind gebleven in tegenstelling tot andere studenten die echt op de grappigste manieren onderuit gingen (proberen over een bevroren modder plasje te rijden zonder hersens aan te zetten aangezien het ijs lang niet dik genoeg was dus ze kwamen tot stil stand in het midden van de plas waardoor ze omvielen aangezien ze hun 'nieuwe witte schoenen' niet in de modder wilde zetten. Of de manier waar ik bang voor was dat dat met mij zou gebeuren, met je voorwiel te hard remmen, dat je voorwiel wegslipt en dat je dan vrolijk van je fiets afvalt) all in all was het een super les.

Op woensdag van m'n eerste schoolvrije dag genoten. Vrijwel niets gedaan naast kruidnoten te bakken aangezien ik niets beters te doen had. Op donderdag naar dorp geweest waar ik te veel souveniers heb gekocht. Weer vroeg naar bed gegaan in verband met de Nieuw Zeeland vs. Paraguay wedstrijd van gisterochtend. Dus weer om 2 uur de wekker gezet. Tsja, weer gelijkspel. Beetje saaie wedstrijd dus ik had beter in bed kunnen blijven liggen..

Gisteren was het de openings dag van Cardrona. Helaas was dat een beetje een 50/50 gevoel, want toen ik vorig jaar eind september de laatste keer m'n ski's uit deed @ Cardrona dacht ik zo van.. de volgende keer als ik hier weer sta ga ik bijna naar huis.. en tsja.. dat is nu toch echt ook het geval! Toen ik rond 7:15 werd opgehaald door de skibus was het weer in Wanaka nogal.. slecht. Er lag een dik wolkendek boven Wanaka waardoor ik echt dacht van.. #$%#$% ik wil een mooie dag. Maar toen we eenmaal op de weg zaten naar Cardrona klaarde het al snel op waardoor het een prachtige ski dag was. Blauwe lucht, lekker zonnetje en vooral perfecte verse sneeuw. Aangezien het een vrijdag was, en de school op woensdag een preek had gekregen van 'Als iemand je ook maar op de pistes ziet tijdens een school dag worden al je 'rechten' afgepakt waardoor je niet meer met Outdoor Pursuits de berg op mag, en je mag ook niet meer de school verlaten tijdens pauzes, en je moet zelfs als senior weer het uniform aan.' dus bijna niemand was op de piste naast dan een paar lokals. Er stond totaal geen rij bij de liften dus ik heb geen idee hoeveel ik geskied heb gister, maar 'veel' komt zeker in de buurt. Na 7,5 uur skien ging m'n skibus weer naar huis. Ik was het er niet mee eens maar m'n benen wel. Geen idee wat voor spieren je nodig hebt voor het skien in je benen, maar waarschijnlijk niet dezelfde die je nodig hebt voor fietsen. Maar het was echt een super dag, kwam ook nog een vriend tegen waarmee we een paar leuke skifilmpjes hadden gemaakt en voor de rest gewoon lekker 7,5 uur geskied. Vandaag is een beetje een chill dag en hopelijk sta ik morgen weer op de ski's.

Ik hoop dat jullie ook allemaal een super 2,5 week achter de rug hebben met lekker weer, grote feesten (@geslaagden) en vooral veel oranje (@WK).

Tot snel allemaal! Geniet nog maar even van jullie Thomasvrije tijd!

Foto's komen as soon as possible.

Cheers!

Thomas the wanna be Kiwi.

@ Papa: Heb je een tip voor een 'Ik moetNederlands leren' programma voor de MAC? Want nu ik dit verhaal even overlees merk ik dat ik het wel nodig heb haha.