Eerste paar weken van term 2, veel georganiseer & the Kepler Track!

Kia ora!

De afgelopen drie weken zijn helaas weer voor bij gevlogen. Helaas ben ik begonnen aan m'n laatste term (periode) hier op school nu. Gelukkig is dit wel de langste term op school. Namelijk 11 weken. Dus dat betekende nog 11 keer Outdoor Pursuits, en nog 11 weken de tijd 'to make the most of my time'! Ik heb altijd al een beetje gedacht dat mijn laatste paar weken hier het drukste zou zijn, en hopelijk gaat dat ook gebeuren! Want sinds ik afgelopen vrijdag terug ben gekomen van een drie daagse wandeling heb ik echt zo'n zin om weer een andere wandeling te doen. Want het gevoel van na drie uur in een bos te hebben gelopen en dan opeens boven de bomenlijn uit te komen en een prachtig uitzicht te hebben.. dat is onbeschrijfelijk geweldig! Maar voordat ik weer een rotzooi van m'n verhaal ga maken door bij het eind te beginnen en met het begin te eindigen ga ik gewoon op chronologische volgorde mijn drie weken vertellen. Enjoy..!

Op maandag 20 april begon dan mijn laatste term van mijn High School Year. Aan de ene kant voelde dat als een triest iets, maar aan de andere kant had ik dus nog steeds 11 weken voor de boeg met wandelen, MTBen, rotsklimmen, hopelijk nog een weekje skiën en ook leren voor mijn CAE examen op 16 juni. Tijdens de eerste paar schooldagen nog veel contact (SMS) gehad met veel vrienden van de tour, en toen we op woensdag allemaal ongeveer op hetzelfde moment op Facebook online waren, vroeg ik de meeste wat ze er van vonden om nog een keer naar het Zuid Eiland te komen voor een reünie of iets dergelijks. Dat vonden ze allemaal een goed plan, dus toen begon het organiseren een beetje. Het eerste plan was om naar Christchurch te gaan voor Queensbirthday weekend (5-7 juni). Maar dat plan werd helaas al snel afgekeurd door EF omdat we geen 'supervision' konden vinden. Want tsja, wie geeft zich nou vrijwillig op om met 8-10 studenten in een hostel in Christchurch te zitten. Blijkbaar niemand dus, dus wij na een paar dagen het bijna opgegeven te hebben bedacht ik me opeens dat mijn gastfamilie wel een heel groot huis heeft. Dus eerst ging ik even checken wie het allemaal wel een leuk plan vond om hier te komen voor 3 nachten. De meeste vonden het allemaal wel een super vet plan omdat we dan ook naar Queenstown kunnen gaan. En aangezien iedere exchange student hier in Nieuw Zeeland van Queenstown houdt was het dus een beetje mijn taak geworden om mijn gastmoeder over te halen (of gek genoeg te maken) om 8-10 andere studenten te laten slapen. Na beide kanten van een A4-tje te hebben volgeschreven met namen, programma over wat we gaan doen, en regels etc etc. Had ze eindelijk gezegt dat ze er wel over na zou denken. Want aan het begin wilde ze niet meer dan 4 studenten er bij hebben omdat we nu sowieso al met 5 studenten in dit huis zitten en maar 1 moeder. Maar goed, na veel gediscussieer op Facebook over van alles en nog wat was mijn gastmoeder eindelijk blij met alles wat we voorstelde. Maar toen kwam het volgende probleem. Ze wilde niet de verantwoordelijkheid nemen voor 8-10 studenten als ze niet bij haar thuis zijn. Dus zeg maar als er iets in Queenstown gebeurt als wij daar rond lopen dan wil ze niet dat zij in de problemen komt. Klinkt allemaal wel logisch, maar dat zorgde voor het grootste probleem. Want ze wilde dus EF gaan e-mailen. En aangezien Kurt (hoge baas van EF in Nieuw Zeeland) al een beetje geïrriteerd was door al het mailen wat we hadden gedaan voor het plan in Christchurch dacht ik echt dat het niet meer ging lukken. Maar na een hoop gedoe (bellen, mailen) is het eindelijk gelukt! Ik mag 8-10 vrienden hier in een huis laten slapen haha. Dus tijdens dat weekend zijn er 13-15 studenten in dit huis met maar 1 moeder. Ik heb nu al medelei met haar haha. Maar goed, ik was wel trots op mezelf dat het dus gelukt is na ongeveer 2,5 week gezeik met blablblabalbablabblaablbaaablaaaaaaa! (Dat het zeker is dat het door gaat is pas vier dagen geleden besloten dus ik heb het toch weer voor elkaar gekregen om een rotzooi van m'n verhaal te maken want ik ga nu weer twee weken terug in de tijd :-D!)

Met Outdoor Pursuits twee weken geleden wezen rotsklimmen. Voor het eerst een hele klim gedaan zonder halverwege op te geven ivm kramp. Dus dat was wel even een vet gevoel. Helaas was het wel indoors omdat het vorige week 9 dagen non-stop had geregend. Rotsklimmen was sowieso wel leuk die keer, omdat we met 30 man in een indoorzaal waren en we hadden maar iets van 8 klimwanden ofzo tot onze beschikking, dus het was vooral veel juichen (cheeren?) voor andere mensen en uitkijken dat geen mensen op je hoofd landen aan gezien er ook studenten waren die zeg maar op het plafond klommen haha. Oke zeer interessant. Tijdens de theorie lessen van Outdoor Pursuits waren we vooral veel bezig geweest met de tramps (een tramp is een wandeling van 1 nacht of langer). De Outdoor Pursuits sectie had er zelfs een website voor gemaakt. Beetje laat nu maar als je rond wil kijken naar foto's van andere jaren/andere informatie wil lezen/bekijken ga dan naar: http://web.me.com/riverboy/L2Tramp/Home.html.

Afgelopen dinsdag de laatste inkopen gedaan voor de wandeling zoals handschoenen, extra paar van die extra charmante legging longjohn polypro dingen :-D en ook blarenplijsters. Op woensdag om 4 uur 's ochtends wakker geworden. Genoten van de laatste douche voor 3 dagen en daarna maar een goed ontbijt & lunch gemaakt! Om 6 uur zat ik in mijn kamer. Het was toen bij mij 5 mei, dus bij jullie 4 mei 8:00 's avonds. Dat betekend dat ik 2 minuten stil moest zijn. Na die 2 minuten de auto ingestapt en mijn gastmoeder een kop Nederlandse thee gegeven en rond 6:15 was ik op school aangekomen. Het was toen nog geen graad warm. Dus toen genoot ik al van al mijn thermals die ik aan had. Rond 6:45 zaten we allemaal in de bus. Het originele plan zou zijn dat er 3 wandelingen zouden zijn, en elke wandeling heeft 2 groepen. Maar aangezien het zo veel geregend had was 1 wandeling afgelast en werd een andere gevoegd. De reden waarom hij werd afgelast was omdat bruggen waren weggespoeld en op sommige plekken het 'wandelpad to-be' 1,5 meter onderwater stond! De twee overgebleven wandelingen waren de Routeburn Track & de Kepler Track. De Routeburn was 33 km lang en de Kepler 53 km. Ik had voor de Kepler gekozen omdat dat een echte uitdaging voor mij zou zijn. Na een 5 uur lange busrit eindelijk aan gekomen in Fiordland. Fiordland is de natste plek op aarde. Er valt gemiddeld 11 meter regen per jaar daar. Dus als het regent wil je daar liever niet zijn. De voorspelling voor de drie dagen zou zijn: Woensdag mooie dag met kleine kans op klein beetje regen, donderdag 's ochtends mooi en in de loop van de middag een kans op een klein beetje meer regen. Op vrijdag zou het ziek hard en ziek veel gaan regenen. En mijn wandeling was ingedeeld dat we op woensdag 6 uur zouden lopen, op donderdag 7 uur en op vrijdag 8 uur. Naja.. ingedeeld, dat waren de tijden die the Department of Conservation zegt. Volgens mij is DOC ongeveer hetzelfde als Rijkswaterstaat?? Maar rond 12 uur waren we eindelijk aangekomen aan het begin van onze wandeling. De eerste dag was hetzelfde wat ik ook in November had gedaan met het international language centre. Dus het was wel grappig dat ik het meeste herkende. In november deden we er 7 uur over om bij de hut aan te komen, en afgelopen woensdag hadden we er maar 4 uur en 15 minuten voor nodig. Dus dat was een super tempo wat we hadden. Na ongeveer 1 uur vlak en 2 uur bergopwaarts wandelen kwamen we boven de boslijn uit en zagen we de prachtige bergtoppen van Fiordland. Toen we bij de hut aankwamen lekker een kop warme chocolade melk gedronken en daarna klaar gemaakt voor de grot. Helaas deze keer maar 40 minuten door de grot geklommen/gekropen/gegleden maar het was toch zeker wel weer vet! 's Avonds de rest van m'n groep beter leren kennen dankzij het ouderwetse kletsen! Vroeg naar bed want de volgende dag >zou< 7 uur moeten zijn. Helaas begon deze dag al meteen bergopwaarts. Na twee uur hoger hoger en hoger te zijn gelopen stonden we op de kam van de berg. Het waaide die dag echt als een zieke dus we liepen allemaal als een dronken iemand over de kam. Maar aangezien ook onze wandeling door twee groepen gedaan werd (de andere groep begon aan de andere kant van de wandeling) kwamen we de andere groep tegen na ongeveer 3 uur lopen. Aangezien wij op dat moment nog steeds op de kam waren, en zij ook, maar hun kam was hoger dan die van ons, konden wij hun prachtig zien lopen boven op een berg met de blauwe lucht op de achtergrond. Zag er een beetje Lord of the Rings achtig uit! Wel vet :-). Beetje bij gepraat + gevraagd wat ons te verwachten stond. Ook stond op die plek de toilet met het mooiste uitzicht van de hele wereld haha. Na een pauze van een half uur liepen we weer door. Gelukkig hadden we op dat moment al het zware klimmen achter de rug want vanaf dat moment was het alleen nog maar bergafwaarts! 5400 seconden later waren we bij onze hut aangekomen. Het was op dat moment nog vroeg op de dag. Dus we konden onze voeten mooi de lucht in gooien en lekker een paar uur uitrusten. Rond 5 uur met een paar vrienden naar een waterval gelopen. Niet zeer bijzonder maar wel mooi om gezien te hebben. Die avond helemaal dood gestoken door muggen (sandflies). Ook was iedereen bijna dood gegaan die avond. Want we hadden en op hol geslagen gasfles die veel gas los liet. En aangezien de openhaard aan stond + veel kaarsen branden en die fles een gillend vet geluid maakte stond iedereen stil. Toen niets meer geluid maakte snel dat ding buiten gezet en alle ramen + deuren open gezet aangezien de hele kamer naar gas rook. Die avond veel kaart spelletjes gespeeld. De volgende morgen om 6 uur wakker geworden omdat het de langste dag wandelen zou zijn. Rond 7 uur zaten we allemaal te ontbijten toen we opeens een gek geluid hoorde. Dat bleek een Kiwi te zijn. Kiwi's zijn een beschermd diersoort die je bijna nooit ziet. Helaas was het op dat moment ook pikdonker (dat verklaard wel waarom we hem hoorde aangezien Kiwi's nachtdieren zijn). Maar dat was volgens onze leraren een 'zeldzame gebeurtenis' dat je een kiwi hoort. Gelukkig was er van de beloofde regen helemaal niets gekomen. We hadden een prachtige dag, beetje bewolkt maar zeker niet koud. Helaas was het wel allemaal vlak dus zeer speciaal was het niet. Na 5 uur lopen kwamen we aan bij een beetje een ondergespoelde rivier. Ik wilde mijn waterdichte schoenen op dat moment maar even testen. Helaas zijn ze niet meer waterdicht als het water tot op kniehoogte zit. Maar het laatste uurtje lopen voelde alsof ik in zwembaden in mijn schoenen had. Die dag intotaal 6 uur gelopen. Dus ik heb geen idee waar DOC zijn tijden vandaan haalt want we hadden elke dag 2 uur sneller gewandeld dan zij zeiden.Dus intotaal hebben we 15 uur gelopen. En de wandeling was 53 km! Niet verkeerd dus denk ik zelf. Op de terugweg nog langs Burger King geweest en heerlijk gegeten :-D! Toen we weer terug waren de lekkere en langnaaruitgekeken douche gehad en m'n bed in gekropen. Gister wakker geworden met pijn in alles wat maar pijn kan doen. Was het het waard? Zekerseweten!

To- do list:

- Routeburn Track [3-4 daagse wandeling door een prachtige vallei]

- Rob Roy Glacier [Deze gletsjer heeft de de omgeving rond Wanaka de vormgegeven die ze nu heeft, en is een mooie gletsjer om gezien te hebben]

- Lake Diamond [Hopelijk kan ik op dit meer nog schaatsen voor ik naar huis ga]

- Rail Trail [Oudste treinverbinding op Zuid Eiland. Is ongeveer 150 km en kan je fietsen!]

- Trans Alpine Train [Een trein die tussen Christchurch en Greymouth gaat en dieover de Southern Alps gaat. Prachtige reis moet dat zijn heb ikgehoord]

- Wanaka Reunie!!! [!!!!!!]

Hopelijk hebben jullie een gezellig koninginnedag/nacht gehad! Iedereen die examens gaat doen binnenkort, VEEL SUCCES! Laat gerust weer een reactie achter hier en/of bij m'n foto's die zo er binnenkort ook op worden gezet!

Alvast bedankt & tot over drie weken maar weer!

Groet!

Thomas

Warbirds over Wanaka & North Island Discovery Tour!

Goedemorgen Nederland, hopelijk kunnen jullie door de vulkanische aswolken de zon wel zien, want hier is het weer prachtig weer!

Dr net wakker geworden uit iets wat ik het beste kan beschrijven als 'THE BEST DREAM EVER'. Gelukkig was het geen droom maar alles was geweldig fantastisch en helemaal perfect!Dus als ik sommige dingen een beetje te enthousiast vertel en jullie het daardoor niet kan vertellen... over helaas 75 dagen ga ik weer naar huis dus dan kan ik alles beter uitleggen! En volgens mij gaat mijn Nederlands er ook per verhaal op achteruit, dus.. success and enjoy!

Om maar bij het begin te beginnen begint mijn verhaal op een rustige zondag ochtend waar ik besloot de spa in te springen met een nieuw boek 'the Hobbit'. Na ongeveer 150 bladzijden (ongeveer 6 uur later haha) had ik er genoeg van. 's Avonds naar Cardrona Hotel geweest als afscheidsmaaltijd voor Moritz, die ging toen voor 4 weken naar Duitsland. Hij komt zaterdag weer terug! Daar een super maaltijd gehad met als toetje 'Dutch Applecake'. Smaakte echt perfect haha, werd ook gemaakt door een vrouw die hier 5 jaar geleden naar toe is verhuist!

Tijdens de laatste schoolweek van term 1 vrij weinig gebeurt, we hadden een International Food day, dus ik vrolijk naar de winkel om de hoek een paar pakken Nederlandse koekjes gekocht en die op die dag verkocht. 19 Dollar winst gemaakt! Ik heb me ook eindelijk opgegeven voor CAE (Cambridge Advanced English) examen op 16 juni! Volgens mijn prive leraar sta ik er goed voor dus dat komt wel goed :-D!

Op vrijdag naar de Practise Day van Warbirds over Wanaka geweest met Jan. Vroeg op gestaan en door zijn gastbroer afgezet. Prachtige dingen gezien en geweldige foto's genomen. Helaas geen F-18's gezien. Dat was zeg maar de reden waarom ik erheen wilde. Maar veel tweede wereldoorlog vliegtuigen in actie gezien. Sommige vliegtuigen zijn alleen nog maar bezichtbaar in Wanaka omdat dit zo ver weg is van de zee dus ze niet roesten hier. Deze airshow staat bekend als een van de vier beste airshows in de wereld. Daarom besloot ik op zondag nog een keer te gaan voor de 'Fullshow'. Om kwart over 6 stond ik bij Jan voor de deur en rond 8 uur zaten we op een perfecte plek vooraan bij het hek. Twee uur later begon het festijn en waren we allemaal bevroren haha. Het was volgens mij nog geen 10 graden en de weerman had een dag eerder gezegd dat het een mooie dag zou worden. Intotaal 1000 fotos genomen in die twee dagen. Helaas was dit de laatste dag van Jan z'n verblijf in Nieuw Zeeland dus bij hem thuis gebleven en op de Wii gespeeld en in de spa gechilled en heerlijk avond gegeten.

[sorry voor kort verslag over Warbirds maar ik wil zo graag schrijven over NIDT haha so here we go!]

Op 7 april 2010 was het dan zover. Tijd voor de tweede tour van m'n jaar waar ik alweer zo'n lange tijd naar had uit gekeken. Rond 11 uur werd ik afgezet op Wanaka Airport en ging ik met het kleinste Air New Zealand vliegtuig ooit naar Christchurch (nog geen 16 mensen haha). Na m'n tweede landing van de dag, in Wellington, en na het ophalen van m'n koffer was het tijd om op zoek te gaan naar andere studenten die rond dwaalden op Welly Airport. Na 6 keer langs dezelfde student (meid uit Noorwegen) te hebben gelopen en elkaar in de ogen te hebben gekeken van.. 'ben jij hier ook voor die tour' toch eindelijk een gesprek aangegaan. Nog geen 15 minuten later stond we met 20 andere studenten te praten. Na 2,5 uur te hebben gewacht op het vliegveld werden we (45 studenten) opgehaald door onze tour manager. Tijdens de busreis elkaars namen proberen te leren kennen en te proberen te onthouden waar de andere 44 studenten ook alweer woonden (in NZ en buiten NZ) kwamen we aan bij onze eerste accommodatie van de tour. Daar weer alle 'to-do' en 'not-to-do' dingen te horen gekregen en daarna 's avonds elkaar nog een beetje beter leren kennen.

Op dag twee in Wellington een Tour of Parliament gehad. Was wel een leuk gevoel om in een gebouw binnen te zijn na 9 maanden dingen te hebben gehoord op het nieuws over gebeurtenissen binnen dit gebouw (goed Nederlands.). Daarna met de cable car een heuvel op gegaan midden in Wellington en een prachtig uitzicht gehad over de stad. Maar aangezien dat het enige was wat daar te doen was, naast een planten tuin bezoeken 'jipee', gingen we weer snel naar beneden om van ons eerste MacDonalds bezoek van de tour te genieten. Daarna naar 'Te Papa' geweest. Het National Museum van Nieuw Zeeland. Daar naar een tentoonstelling van Pompeii geweest wat wel indrukwekkend was. Ook de enige 'collosal squid' gezien in de wereld. (reusachtige inktvis). Vies beest haha. Daarna naar een 3D film geweest met 20 man. 'Clash of the Titans'. Beetje vreemde film maar het was wel vet om met zo'n grote groep een bioscoop te terroriseren :p. 's Avonds natuurlijk weer gezond MacDonalds gehad en daarna door de stad gelopen.

Op 9 april gingen we vanuit Wellington naar Taupo (om dit een beetje te volgen pak google maps of google earth of een echte kaart of atlas of iPod Touch/iPhone erbij!) gereden. Onze eerste stop was @ Gravity Canyon. Die naam zegt het al.. in die canyon (wat is Nederlands voor canyon?! kanjion?) word met onze zwaartekracht gespeeld. 80 meter hoge bungyjump, een 150 meter hoge schommel (ik heb hogere gedaan! ) en de Flying Fox. Die laatste heb ik gedaan en voor goede foto's/filmpjes van dat moeten jullie maar even wachten.. maar ik ga m'n best doen het proberen uit te leggen :-D! Je doet het met 3 mensen, je zit in een grappig blauw pak en je gaat met 160 km/u een berg af. Goede uitleg? Ik denk dat ze op youtube er wel filmpjes van hebben.. Het was in ieder geval super vet haha. Staat zeker in m'n top 10 (van de 50 beste dingen die ik hier in Aotearoa gedaan heb). Daarna naar Taupo door gereden en 's avonds in de hot pools gechilled. Gratis toegang tot een van de beste glijbanen in het land dus die ook 10 keer gedaan en voor de rest gewoon lekker gedaan wat mensen normaal doen in de hot pools. Zitten en praten en nog meer praten.

Dagje later reden we vanuit Taupo naar Rotorua (staat ook bekend als Rotovegas, het is de Queenstown van het Noord eiland). Daar de mud pools bekeken en weer proberen te wennen aan de rotte eieren geur die daar rond hangt (het was niet zo erg als ik me kon herinneren van 3 maanden geleden toen ik in Rotorua 10 dagen verbleef). Daarna met de Gondola de berg op en de luge 3 keer gedaan. Het was echt vet omdat we met veel mensen tegelijk een race hielden. Naja het was niet echt een race omdat het redelijk lastig is om elkaar in te halen op een 2 meter brede weg met karretjes die redelijk lastig bestuurbaar zijn, maar toch was het zeker vet! Later die middag nog in een van de koudste rivieren ooit gesprongen die net langs de camping liep. Het leukste daarvan was om vrienden die vrolijk aan het roeien/kayakken waren onverwachts om te gooien. De magische zin die middag was dan ook 'Do you know what time it is?' (weet je hoelaat het is?) want als ze 'nee' antwoorden dan wisten we zeker dat ze geen horloge, geen mobiel en geen ipod bij zich hadden = omgooien! Na een super maaltijd (onze tour manager is een getrainde chef dus die wist wel hoe en wat voor 45 studenten, 2 helpers (een van de twee helpers was mijn kamp leider van 9 maanden terug, Marc) en hemzelf) weer met zo'n 15-20 man in de t.v. kamer rond gehangen en naar de 40 Catchiest songs ever gekeken. Het werd na een tijdje meer een meezing avond haha.

Op dag vijf gingen we 's ochtends om 10 uur al de hot pools in, daarna gingen we naar Hells Gate. Die plek heeft die naam gekregen omdat het de enige plek op aarde is die er volgens sommige mensen het dichtste bij komt om als Hel te dienen. De stank is niet te harden, er zijn baden die tussen de 120 en 150 graden celcius warm zijn, en sommige die er zwart, groen of bruin uit zien. Deze baden werden ook tijdens de oorlog gebruikt tussen de Engelsen en de Maori people 3 eeuwen geleden. Ze vertelden ons dat er in sommige baden wel 500 lijken zouden liggen, ook al zouden dat nu niet echt meer lijken zijn. Naja het was wel een indrukwekkende tour zo in de ochtend. Rond 1 uur ging ik white water raften. Naja het was niet echt veel white water, het werd alleen zo genoemd omdat er 5 watervallen waren. 1 van die 5 watervallen was de hoogste commercieel bevaren (met rafts) waterval ter wereld! Hij was 7 meter. En het was dood eng. Na 10 minuten raften kwamen we al aan bij onze eerste waterval. Onze gids gaf ons een paar tips om hem te overleven en het was een vet gevoel om verticaal naar beneden te gaan in een raft. Helaas voelde die waterval al aan als een 7 meter hoge waterval (ik had geen idee hoe dat voelde op dat moment maar voor mijn gevoel was die al hoog genoeg!) maar helaas kregen we te horen dat die waterval 1,5 meter was.. Daarna kregen we nog een paar steeds hogere watervallen te voelen voordat we eindelijk aankwamen bij 'the big boss'. Je voelde de spanning wel een beetje. Maar met onze super team spirit in m'n boot overleefde we het allemaal! Niemand viel uit de boot. Ongeveer elke tweede minuut schreeuwde m'n hele boot ook 'YEAAAAAAH'! (dag later had ik bijna geen stem..) Onze gids had na een tijdje het ook door dat we een super boot hadden en liet ie ons allemaal vette dingen doen. We mochten uit de boot springen en als een ketting (elkaar aan de lifejackets vast houden, eentje links en eentje rechts) een 1 meter hoge waterval af. Redelijk eng was het wel. Dat was de eerste keer dat ik echt voelde hoe sterk water kan zijn. Ongeveer 4 seconde na de laatste ademhaal (??) kwamen we allemaal weer boven water en vonden we het allemaal te gek! We wilden het nog een keer doen, maar onze gids sloeg op hol omdat er een gevaarlijke stroomversnelling aan kwam. Dus we moesten allemaal als een halvegare naar de boot zwemmen en in de boot klimmen. Toen we allemaal veilig in de boot zaten keken we over onze schouders naar de waterval die we net af 'gezwommen' hadden. En natuurlijk kwam er weer een 'YEAAAAAAAAAAAAAH'. Daarna was het bijna afgelopen maar we mochten nog even 'surfen'. Dat kan je doen met een raft als je met de punt van de boot net onder een waterval gaat. Want onderwater onder een waterval gaat het er aan toe als een wasmachine. Zeg maar water tolt als een gek. Dus die actie onderwater hield ons op een plek en liep onze boot onderwater. We konden bijna zwemmen in de boot haha. Helaas was het na het surfen afgelopen. Het raften was oisome! Dat oi komt van een spel dat we tijdens de tour hadden ontwikkelt. Als 1 iemand oi zegt, moet iemand anders het harder doen en weer iemand anders na dat persoon harder. Zeer intelligent spel? Nee. Leuk? JA! Dus ook tijdens het raften deden we dat. Dus we vonden het OI-(awe)some! 's Avonds hadden we een Maorische avond. De derde Hangi van het jaar. Een hangi is een maaltijd dat ondergronds word op gewarmd. Het eten (altijd lam, kip, aardappels, stuffing (geen idee wat het Nederlandse woord is, maar het is Engels eten) en kumaras (zoete aardappels die veel in Nieuw Zeeland worden gegeten.)) word in een soort kooi op hete koolen ondergronds gezet en daar boven op komen vochtige dekens te liggen. Dit blijft 3 uur ondergronds en daarna ruikt het echt geweldig. Je smaakt de rook wel in het eten maar dat is het vette. Voor die avond had ik nog nooit echt een heerlijke Hangi gehad, maar tijdens deze Hangi had ik zo veel gegeten dat ik de volgende ochtend nog geen honger had. Het was echt zo heerlijk! Ook tijdens die avond kregen we een show te zien over allemaal onderwerpen. Wapens, dansen en woorden uit de Maori cultuur. Veel geleerd en gewoon een gezellig avond gehad met heerlijk eten! Toen we rond 10 uur weer terug waren op de camping even m'n 10? jaar van tafeltennis ervaring laten zien. Iedereen stond perplex haha. Ik ook! Had namelijk geen tafeltennis aangeraakt voor 9 maanden.

Op de 12e hadden we de langste bus reis voor de boeg, dus helaas 's ochtends weer voor de zoveelste keer m'n koffer gepakt. Vanuit Rotorua naar Whangarei gereden. Ongeveer 400 km was dat met een gemiddelde van 80km/u! Tijdens de reis in een mooi bos gestopt met eeuwen oude bomen en een mooie waterval. Volgens mij waren ze 5 eeuwen oud en ze waren echt super groot!! Ook nog een uurtje een pauze gehad waarbij we rugby speelden. Helaas speelde we water naast de haven dus de bal was 2 keer in het water gevallen. Het duurde beide keren 10 minuten voordat we het konden krijgen. Het water was te smerig om erin te springen dus we gingen maar wachten tot de stroming hem naar de kant duwde. 's Avonds hadden we weer een barbecue! Tot laat nog buiten onze kamer gepraat en op de trampoline het spel 'Break the egg' gespeelt.

Weer een dagje later konden we gelukkig lang uitslapen. Tot 8 uur om precies te zijn. Rond 11 uur zaten we op de boot op weg naar een beschermd eiland. Als je ook maar 1 voet op het eiland zette kon je al een boete krijgen van 250.000 dollar.. Gelukkig gingen we daar dan ook niet heen om te wandelen op de Poor Knight's Island (naam van eiland) maar gingen we daar snorkelen. Eerste keer van m'n leven. Maar het gaat echt een stuk makkelijker dan ik dachte. En wat is de onderwater wereld prachtig zeg! Mooie vissen gezien. Ook een stingray (beest die onze grote Aussie vriend Steve Irwin vermoorde) gezien en ontelbaar veel kwallen. Zelfs die beesten zien er cool uit onder water. Bewegen in een grappige manier. Helaas was de boot reis naar het eiland 2 uur, en had ik echt een 'ik moet kotsen' gezicht. Maar gelukkig alles binnen gehouden haha. De terugreis was veel beter. Ook nog de grootste 'Hole in the Rock' gezien op het zuidelijk halfrond van de wereld. Volgens mij was hij 30 meter hoog. Daarna naar onze accommodatie gereden in Paihia. 's Avonds met de hele groep in de t.v. room filmpje gekeken en vroeg naar bed gegaan.

Op dag 8 van de tour was het vroeg wakker worden. Rond 7 uur zaten we in de bus richting Cape Reinga. Dat is het noordelijkste puntje van het noordelijkste deel van het Noord eiland. Het was een 3 uur lange rit om daar te komen. Eenmaal aangekomen op Cape Reinga zag ik iets wat ik nog nooit eerder had gezien. De grens tussen twee oceanen. De Tasman Sea & de Pacific Ocean. Echt een prachtig gezicht om die twee krachten zo in een plek te zien. Mooie foto's genomen op die plek. Daarna wezen zwemmen in de Pacific Ocean. Was een beetje gevaarlijk omdat de golfen zo sterk waren, maar het was wel een vette ervaring omdat nog we nog geen uurtje later met onze voeten in de Tasman Sea stonden. Maar tussen die twee oceanen zijn we ook nog wezen sandboarden. Nou dat was echt ZO VET! We liepen een 100 meter (denk ik) hoge zand berg op, en daarna naar beneden glijden. Ik vond het zo eng aan het begin maar in totaal toch 5 keer gedaan omdat het zo grappig is om op een board van een berg af te glijden met zo'n snelheid. Gelukkig er niet af gevallen omdat het super makkelijk is om iets te breken tijdens sandboarden.Na het sandboarden dus naar de tasman zee gegaan waar we naar de (misschien ook buiten NZ) bekende '90 mile beach' gingen. Hij was niet echt 90 mijl lang, maar die naam is al eeuwen oud, en ze hebben hem 90 mile beach genoemd omdat ze vroeger met paard en wagen per dag meestal 30 mijl per dag konden doen, en ze er altijd 3 dagen over deden om van de ene kant naar de andere kant te rijden. Maar het gene wat ze toen nog niet begrepen is dat met paard en wagen over een grind weg sneller gaat dan over zand. Dus in werkelijkheid is dat strand maar 67 mijl lang :-P! Ook nog een andere minder bekende Hole in the rock gezien. Zag er wel vet uit (zie fotoalbum). Die avond vroeg naar bed gegaan.

Op de een na laatste dag (snif snif :-(!) van de tour weer vroeg op gestaan omdat ik met dolfijnen ging zwemmen. Helaas was dat niet gebeurd omdat we geen perfecte locatie vonden, maar wel een super mooie boottocht door de Bay of Islands gehad. Die baai heeft die naam gekregen omdat er in totaal 144 eilanden zijn. Met allemaal andere soorten planten en dieren. Sommige zijn zelfs te koop! Na die boot tocht door gereden naar Auckland. Dat duurde ongeveer 5 uur, maar die tijd vliegt toch wel snel als je het naar je zin hebt.. zelfs in een bus! 's Avonds in een leuk Italiaans restaurantje gegeten met Andrea Bocelli muziek op. Was super lekker eten, en super gezellig met een klein groepje eten (6 man). Na het avond eten terug gebracht door een stel studenten die geld verdienen door mensen op de fiets door Auckland City de rijden. Ging niet echt snel, maar wel een leuke manier om aandacht te krijgen van veel mensen in auto's en lopend door de stad. Die avond tot laat op gebleven met vrienden praten en zielig zijn dat het bijna over is haha.

De laatste dag was een vrije dag. Onze accommodatie was tegenover de EF office, dus ik en een vriend gingen even hallo zegen tegen Kurt. Die is zeg maar de baas van EF in Nieuw Zeeland. Was wel grappig want altijd als ik hem zie zegt hij dat hij allemaal goede dingen over mij hoort en dat ik een goede vertegenwoordiger ben van EF in Wanaka. Wel vet eh :-D!? Foto met hem genomen en een paar andere vrienden en daarna gingen we met de hele groep de skytower op (voor de derde keer dit jaar!) Daar waren veel mensen in kostuum van de film Alice in Wonderland. Was wel grappig. Ook cadeautjes gekocht voor onze tour manager + helpers. Voor de rest een beetje door de stad gelopen en om 8 uur verzameld @ de accommodatie voor de 'last night'. Daar de 'officiele' groepsfoto gekregen en allemaal leuke dingen over iedereen te horen gekregen. Daarna was het tijd om mensen weer op m'n vlag te laten schrijven. M'n vlag ziet er nu zoo vet uit haha. Ongeveer 50 comments staan er nu op in het zilver. Voor de rest veel foto's genomen die avond en helaas ook vaarwel moeten nemen van veel vrienden. Tot 4 uur 's ochtends door blijven praten. Om 6 uur helaas weer op moeten staan omdat de bus naar het vliegveld rond 8 uur vertrok. Koffer voor de laatste keer moeten pakken. Ook voor de laatste keer onze 'Morning Song' gezongen. Naja het was weinig zingen.. het was meer schreeuwen. Op het vliegveld 6 uur moeten wachten tot 2:35! In Queenstown aangekomen stond m'n gastfamilie op me te wachten en begon het klote gevoel van 'Dit. Was. GEWELDIG. Helaas dat het over is..'

Deze tour was totaal anders dan de Zuidelijke versie.. die was meer over de omgeving enz.. en ik kan wel zeggen dat deze tour 104x beter was maar dat zou ik alleen maar zeggen omdat ik op dit moment veel meer aan de North Island tour denk en alles nog verser is in m'n geheugen.. Maar goed, de afgelopen 10 dagen waren geweldig fantastisch en 100% perfect!

Morgen begint school weer! Laatste term.. ik heb nog 11 weken hier te gaan met hopelijk nog een paar weken skien en veel leuke dingen met OP!

Hopelijk heb ik jullie een beetje laten meebeleven! Dat was in ieder geval wel de bedoeling!

Ik groet u allen.

Tot over 3 weken!

Thomas.

PS: Reageer AUB als je genoot van het verhaal :-)! Dank.

Naast de 35 foto's die ik hier heb upgeload:

129 foto's van Warbirds over Wanaka:

http://www.facebook.com/album.php?aid=2056756&id=1111792249&l=9730b1439a

162 foto's van North Island Tour:

http:/www.facebook.com/album.php?aid=2057948&id=1111792249&l=9069be7dd1

A&P Show & Mt. Roy & Crown Range

Goede(zaterdag)morgen deze keer! Er is hier namelijk een nieuwe regel in het huis dat internet op zondag uit gaat!

Hopelijk hebben jullie drie leuke weken achter de rug. Ik in ieder geval wel!

[lang verhaal, sorry verveel me dus ik ben maar uitgebreid gaan schrijven :-D]

Dinsdag twee weken geleden had onze Outdoor Pursuits leraar gekozen dat we een lesje zouden gaan boulderen in plaats van het normale rotsklimmen. Boulderen is zonder veiligheid touw en zonder helm van plek A naar plek B gaan. Beetje zelfde principe als rotsklimmen alleen ga je hierbij niet hoger dan 2 meter van de grond. Het erge daar van is dat je weet dat je niet ‘veilig’ aan een touw vast zit als je valt maar dat je gewoon echt valt als je uitglijd, dus je gaat vanzelf meer kracht gebruiken met je vingertoppen en tenen.. en laten die dat nou niet gewent zijn. Het was opzich wel een super dag, de zon scheen volop dus de rots die we beklommen was ook bloedheet. Daarom besloten we na afloop van het boulderen ook met z’n allen de rivier in te springen om af te koelen. (3 dagen later had ik nog last van zeer gevoelige vingers haha dus ik hou het liever bij rotsklimmen! Is dat eigenlijk een woord? Rotsklimmen? Mijn Microsoft Word zegt dat het woord niet bestaat..)

’s Avonds hadden we een ILC dinner. Het was een barbecue, zeg maar een BYO (bring your own) dinner en hier hebben ze er een grappige naam voor ‘Pot Luck’. Ze hadden daar ook een groot springkussenkasteel. Ook weer wezen zwemmen in de koude rivier maar het was zeker een geslaagde avond. Na een tijdje liepen we allemaal grappige ‘verdedig het kasteel’ spelletjes te doen omdat er te veel kleine kleuters waren.. Een dag later kwamen de ouders van Gill die afgelopen woensdag weer zijn vertrokken.

Op zaterdag diezelfde week gingen Jan, 2 andere Duitsers en ik naar de jaarlijkse Agricultural and Pastoral Show om te kijken wat er te doen was. Ze boden op die show van alles aan. Van Nederlandse appeltaart (die echt te smullen was) tot BMW X5s & schapen. Ze hadden daar ook allemaal wedstrijden. Een jack russel race die op een grappige (misschien wel de enige, maar ik had er nog nooit een gezien) manier werd gehouden. Een paard liep als een gek voor ze uit met een dood konijn (ja Roos HORROR THRILLER OGEN DICHT) achter zich aan en daar achter renden een stuk of 25 jack russels te rennen voor hun leven. Was echt een super gezicht. Het was te snel over dus ik heb er helaas geen foto’s van.. Ook had mijn school er een stal staan waar foto’s hingen. Wel geteld stond ik op 4 van de foto’s daar. Voor de rest later die dag de spa weer terug gesjouwd naar zijn oude plekje hier thuis. Want die hadden we verstopt voor de gemeente die langskwam om het huis goed te keuren en hier in Nieuw Zeeland moet je 250 euro ofzo betalen om alleen al een spa te hebben. Op zondag had ik zin om te gaan bakken dus besloot ik een Nederlandse appeltaart te bakken. Hij was zeer geslaagd en was helaas binnen 1 dag op. Het duurde 3 uur om hem te bakken. Geen idee wat normaal is aangezien het de eerste taart ooit was die ik heb gebakken.

Vorige week vrijdag voor de derde keer deze term (duurt nu al 8 weken) de bus genomen naar school aangezien het voor het eerst een beetje pokke weer was.. Maar goed, een dagje ‘makkelijk’ naar school gaan is ook niet verkeerd.. Dat makkelijk staat tussen aanhalingstekens omdat ik blijkbaar in de bus bekend sta als ‘the biker’ (de fietser) en allemaal 10 jarige kindjes gingen vragen hoe ik toch elke dag naar school kan fietsen..

Dagje later gingen Jan en ik naar Queenstown want hij wilde een tour boeken naar Milford Sound. Naja aangezien Queenstown mijn lievelingsstad is ging ik vrolijk mee. Voor de 934^e keer de luge bovenop de berg genomen en ook weer genoten van MacDonalds en Starbucks! Voor de rest nog wat rondgehangen bij het meer want het was echt een mooie dag tot op een gegeven moment we 20 minuten lopen waren van de eerste schuilplaats het opeens ging regenen.. (zeer goed geformuleerd..!) Bij hem thuis ’s avonds nog ‘the day after tomorrow’ gekeken omdat ik me kon herinneren toen ik het op mijn 10^e (?) verjaardag thuis keek ik het echt een super film vond.. Nu die film 7 jaar oud is en ik hem nog een keer heb gezien was het een beetje slaapverwekkend. Op de terugreis naar huis nog even naar Nederland gebeld want het is super goedkoop! 1 Eurie voor 1 uur bellen.. volgens mij is het zelfs duurder om vanuit Nederland naar een ander Nederlands nummer te bellen.

Op zondag gingen Joshua (Kiwi vriend) en ik Mount Roy beklimmen. Die had ik in November al met de ILC beklommen en dacht dat het zeker de moeite waard was om het nog een keer te doen! Na 3 uur klimmen klimmen fotos maken en klimmen waren we eindelijk op de top. Was echt een prachtige dag met een wolkendek boven ons hoofd. Zorgde voor een paar mooie foto’s! Toen we hem in November beklommen duurde het volgens mij 5 uur het beklimmen dus ik was zeker verbaast dat het nu zo snel ging.. ligt vast aan al het fietsen dat ik doe :-D! Na 1,5 uur downhill te hebben gelopen waren we eindelijk weer op Lake niveau aan gekomen. Het begon ook precies op dat moment te regenen. All-in-all was het zeker weer de moeite waard en als het goed is ga ik dat ‘bergje’ volgende week zondag weer beklimmen! Enige minpuntje van die dag was dat ik boven op de berg de ergste kramp van m’n leven had.. duurde 20 minuten voordat ik eindelijk weer normaal kon lopen haha.

Afgelopen maandag hadden we een regionale feestdag. Otago anniversary was het. Geen idee wat de reden erachter is, maar ik vond het wel chill! Rond 10 uur kreeg ik een telefoontje weer van Jan die vroeg of ik mee wilde naar Queenstown (weer!) voor lunch. Binnen 0,01 seconde zei ik ja en nog geen uurtje later zat ik weer aan de ‘oh zo goed voor je gezondheid’ cheeseburgers @ Maccies :-D. In totaal dat weekend er 10 van op, dat is volgens mij een persoonlijk record..! Later die dag ook nog Mount Iron beklommen (voor de 5^e keer) met Jan omdat ie dat nog nooit gedaan had. Op dat moment zittend op die berg (heuvel.. naja voor Nederlandse maten is het een berg omdat ie 300 meter hoog is :-D) besefte ik me eigenlijk pas hoe vet dat weekend geweest was. Want van te voren had ik besloten lekker uit te gaan slapen, maar om 7 uur wakker worden en dan een dag druk bezig zijn is ook niet verkeerd.

Op woensdag deel II van m’n Wiskunde test gemaakt (vorige week donderdag begonnen). Ik doe statistics waar ik totaal 100% helemaal niets van snap. Maar ik heb er wel een goed gevoel over (die drie woorden komen je wel bekend voor toch mama, haha). Helaas had ik al een wiskunde test dit jaar gemaakt en die had ik een beetje slecht gemaakt omdat ze het zelfs in dit landje flikken om tijdens de lessen andere dingen uit te leggen dan wat ze werkelijk in de test stoppen :-)))! Toen ik thuis was weer vrolijk bezig geweest met mijn film, ‘Thomas goes Kiwi’. Ik heb nu 3 van de 8 delen af (elk deel niet langer dan 10 minuten). Hopelijk krijg ik de rest ook nog af voordat ik thuis kom want anders moet ik jullie gaan vervelen met 7000 fotos en 10 uur film :-D.

Gisteren (vrijdag) rond 6 uur opgestaan omdat Jan en ik vrolijk een dagje school gingen skippen. Om half 8 zaten we in de bus richting Queenstown. Halverwege stapten we uit. Dat was ook op het hoogste puntje van de Crown Range (weg tussen Wanaka & Queenstown). Daar aangekomen rond 8 uur besloot ik weer naar Nederland te bellen maar helaas niemand nam op :-(. Na een heerlijk Frans ontbijt boven op de berg met een prachtig uitzicht op Queenstown (baguette, pesto & camembert) gingen we maar aan onze 45 kilometer lange tocht beginnen. De eerste 10 kilometer was binnen 10 minuten gedaan ongeveer aangezien we die eerste 10 kilometer een gemiddelde hadden van 65 km/u. Was echt zo vet en zo snel om door de bochten te gaan. Halverwege bij het dorpje Cardrona een super lunchpauze gehad. We gingen namelijk naar het Cardrona Adventure Park. Daar deden Jan en ik een ritje in een Agro 8x8 (8 wielaangedreven ding). Was echt een super krachtig ding. We gingen hellingen op van die bijna loodrecht omhoog gingen en we reden ook bijna verticale hellingen omlaag. Ook ‘reden’ we door rivieren en over halve bomen. Was echt een super ervaring. Aan het einde vertelde de chaffeur dat de motor dezelfde was als die van een maaimachine haha. Daarna weer onze tocht vervolgd op de fiets want we hadden nog 25 kilometer vlak te gaan met sterke tegenwind. Eenmaal in Wanaka aangekomen besloten we om de golfbaan te reserveren voor morgen (dus voor vandaag). Om 8 uur hadden ze nog plek dus we hadden weer een vroege morgen voor de boeg.

Vanochtend stonden we dus om 8 uur bij de balie @ Wanaka Golf Club om te gaan golfen. Was echt perfect golfweer, zeker niet te koud, beetje wind en de zon was nog niet door gebroken dus het zou ook niet te gauw te warm worden. Ik moest helaas liegen over m’n leeftijd.. ik zei dat ik 18 was. Hij vroeg niet om ID kaart dus we kregen vrolijk een golf car mee. Golfen ging nou niet echt super, maar goed ik heb het ook maar 2 keer gespeeld in de afgelopen 9 maanden. Het rijden in die golf car was wel grappig. Krachtige dingetjes die lekker kunnen slippen! Na 3,5 uur waren we klaar met 18 holes en zijn we weer een golf ervaring rijker. Het is hier echt spot goedkoop om te golfen. Jan en ik betaalde samen 100 dollar (50 euro) voor 2 green fees (voor 18 holes), 2 halve sets (dus samen 1, maar die man achter de balie liep te zeuren dat we er niet 1 mochten delen..!!!) en de golf car. In Europa betaal je volgens mij alleen al 50 euro voor het golf karretje :-)! Nu lekker relaxen thuis en morgen UITSLAPEN. Te lang niet kunnen doen!

Volgende verhaal is over 3 weken als ik weer terug ben van mijn North Island Discovery Tour die loopt van 7 april tot 17 april! :-D Super veel zin weer in! Staan vette dingen op het programma dus verwacht maar nog een lang verhaal.

Als je geen haast hebt laat ook weer een reactie achter (en bedankt @ iedereen die dat ook altijd doet!), vind ik altijd super om te lezen! Dank

Fijn weekend allemaal en groetjes vanuit het Nieuwe Zeeland!

Thomas

Zwem & Atletiek (House days) & Paramore concert!!

Zo daar zijn we weer, weer drie weken voorbij, en nog 3 maanden en 28 dagen te gaan.

Hopelijk begint het steeds minder winter voor jullie te worden. Want die winter wil ik hier nu wel hebben. Ik heb gehoord dat het skiseizoen rond 20 juni begint hier. En als dat zo is ga ik de laatste 2 weken van m'n verblijf hier in Nieuw Zeeland op de skipiste leven!

Ik ben onderhand al weer helemaal gesetteld op school. Ik ken m'n rooster weer uit m'n hoofd (hier hebben ze het hele jaar door het zelfde rooster). En ik ben ook goed begonnen met studeren voor m'n CAE test op 16 juni. Met Outdoor Pursuits doen we nu in plaats van skiën wat we tijdens de winter deden bergbeklimmen en kajakken. We begonnen de eerste 2 weken met kajakken. De tweede praktische les was op een 'bewegende' rivier. Dus het eerste wat we moesten leren is elkaar zien te redden als ze op ze kop onder water hangen. Intotaal ben ik in die les 6 keer uit m'n boot gekropen, terwijl het de bedoeling was om zeg maar helemaal niet uit je boot te komen. Dus kajakken ligt me niet echt. Maar toen we eindelijk al het 'redden' gezeik achter de rug hadden en een paar 'rapids' (stroomversnellingen met rotsen die boven het water uit steken) tegemoetkwamen begon ik het leuke ervan er toch wel in te zien. Het is een stuk moeilijker dan het lijkt, want zelfs die level 1 rapid was redelijk oncontrolbaar. Op donderdag 18 februari voor het eerst niet naar school gefietst.. dat kwam omdat het regende. Ik had me voorgenomen voor 2010 om veel meer te fietsen, en dat had ik de eerste 2 weken naar school ook zeker gedaan, en dat ga ik ook proberen vol te houden (in tegenstelling tot een ander goed voornemen .. nagelbijten ).Op vrijdag had ik wiskunde tijdens de wedstrijd waar we silver en brons hadden gewonnen. Ik doe statistics dus we waren bezig op de computers met excel en ik bedacht me opeens dat die wedstrijd dus bezig was. Dus ik ging checken op internet en zag dat ze bezig waren met de laatste ronde. Toen ik eenmaal zag dat NL silver en brons won schreeuwde ik iets te hard 'YES!' in de klas en iedereen staarde naar me alsof ik een gek was. Ik meteen internet weg klikken en schijnheilig weer excel geopend.

Op dinsdag 23 februari hadden we de tweede house day van de periode. Swim & sports was het thema. Er staat een zwembad naast de school die ze elk jaar voor 1 dag afhuren. We mochten zelf ons opgeven voor afstanden die we wilde zwemmen. Ik besloot de 25 meter vrijeslag en breaststroke (Nederlandse vertaling needed.) te doen. De 25 meter vrijeslag ging wel goed, maar toen ik aan het wachten was voor de breaststroke zag ik mensen allemaal onderwater gaan tijdens het zwemmen en ik dacht van '... .... ... .. .. .... dat heb ik nog nooit gedaan.. .. .....' Dus dat bleek ook want ik was 5 seconde later dan de laatste. Maar goed, het ging ook niet om het winnen, maar om het meedoen. Dus ik was al blij zat dat ik twee keer 25 meter (!! is ver :o) kon zwemmen en house points had gewonnen. Mijn house (Pisa) had die dag ook weer gewonnen. Dus de 'It's all about participation' speech van mijn house leader had zeker geholpen. Dus mijn house heeft nog steeds de challenge shield! Op vrijdag had ik laatste uur vrij, en kocht ik een concert kaartje voor afgelopen zaterdag. Toen ik thuis aan kwam met de fiets zag ik meer dan 2 auto's op de zelfde plek stil staan. Aan gezien er in Wanaka niet meer dan 5 auto's rond rijden vond ik dat nogal vreemd en keek ik wat verder de straat af, en zag ik daar allemaal paard en wagen, of paard met mens op paard de straat op komen (ja de straat waar mijn huis aan ligt is op een heuvel). Dus ik superturbosnel mijn fiets weg leggen en kamer in rennen en camera pakken. Bleek dat het een van de grootste dingen is die in Wanaka gebeurd dit jaar. De Cavalcade. Iets van 1000 paarden en nog meer oude koetsen lopen dan door Wanaka. De Cavalcade is een wandeling van volgens mij 5 dagen en die eindigde dit jaar in Wanaka. Dus allemaal toeristen (sommige zagen eruit als terroristen!!) verzamelden in Wanaka om fotos fotos en nog meer fotos te maken van paarden. Ik ben niet zo'n groot fan van paarden dus ik bleef lekker thuis.

Zaterdag 27 februari was het huisconcert bij Claire's Riverside house (International Language Centre manager) waar de hele ILC was. Het begon rond 4 uur en de eerste band was een.. redelijk slechte band. Dus de hele ILC besloot de rivier in te springen. Gelukkig was het een warme dag want de rivier was ijskoud. De tweede band was de schoolband. Klonk echt super vet voor jongens van .. 16? De laatste band kwam uit Dunedin en was echt super. Het eten was ook heerlijk. Voor de rest was het gewoon een geslaagde avond. Geen idee wat voor genre de muziek was.. laat ik het maar houden op de 'jazzrockpunkpop' :-).

Afgelopen maandag was de eerste 'non-zomer' dag. 's Ochtends was het wel koud dus ik besloot om een trui aan te doen, maar 's middags REGENDE het!!!! Helaas had ik 's ochtends besloten om op de fiets naar school te gaan.. dus eenmaal thuis was ik echt zeiknat. Dag later tijdens het 2e uur op school was er een theater voorstelling in de gymzaal. 'Ugly Shakespeare' heette het, en het was echt super grappig ook al begreep ik het halve verhaal niet omdat ze te snel praatte en de Shakespeare language is gewoon lastig.. (Als je het daarmee eens bent, join de'English classes would be much easier if Shakespeare's mum had an abortion' ). Duurde iets langer dan een uur. 's Middags met OP wezen bergbeklimmen. Dat blijft vermoeiend. Het ging volgens mij wel een stuk beter dan 3 maanden geleden op precies dezelfde plek met de ILC.

Op woensdag was het atletiek dag. De jongens moesten 's ochtends rennen (100m, 200, 400m en 800m), en 's middags moesten we speerwerpen, kogelstoten, discuswerpen, hoogspringen en verspringen. En remember! It's all about participation. Het eerste wat ik deed was de 100m rennen. Aangezien ik al 10 maanden geen gym meer heb gehad had ik er niet zulke hoge verwachtingen van, maar toch stond mijn tijd op nummer 11 van iedereen van de hele school. 13.59 :-D! Daarna besloot ik ook de 200m te doen. Helaas had ik een Sven Kramer momentje en wisselde ik van verkeerde baan en stond er een dikke grote vette DQ naast m'n naam. Het gooien ging echt brak dus daar ga ik maar niet verder op in :p. Springen niet gedaan omdat ik spierpijn had als de mallen van het rennen.

Donderdag rond 11 uur zaten m'n vriend Jose (Chilliaanees) en ik in de bus richting Christchurch. Het was een 7 uur lange busrit, dus niet een van m'n favoriete dingen om te doen. Maar het was opzich wel een mooie rit. Prachtige gebieden gezien, en ook Mount Cook (Aoraki (NZ naam) de hoogste berg in Nieuw Zeeland). Was een prachtige dag daarvoor. Toen we eindelijk in Christchurch aankwamen stond David (gastvader) daar op ons te wachten. Thuis bij hem hebben we lekker gegeten en 's avonds V for Vendetta gekeken. De volgende morgen om 8 uur op gestaan en tegenover het enige stukje geschiedenis op het zuid-eiland, de kerk in Christchurch, in Starbucks heerlijk ontbeten. Daarna wezen winkelen, 2 polo's, 2 t-shirts en een spijkerbroek gekocht. Rond 2 uur besloten we richting huis te gaan. Eenmaal thuis de tickets gepakt en omgekleed en de bus naar het Westpac centre genomen. We waren daar rond 3 uur. Na 3 uur en 45 minuten wachten gingen eindelijk de deuren open. Iedereen werd helemaal gek en na m'n camera naar binnen te hebben gesmokkeld en een geel bandje om m'n arm te hebben gekregen stonden we in de tweede rij te wachten om naar binnen te worden gelaten (zeeeeer goed Nederlands). Na 20 minuten te staan shaken en helemaal gek te worden, lyrics nog een keer door te nemen en WHAAA gek worden mochten we eindelijk als een van de eerste naar binnen. Jose stond achter het hek (dus zeg maar zo dichtbij het podium als mogelijk) en ik stond op de tweede rij. Na 45 zenuwslopende minuten kwam eindelijk de special guest op. Klonk zeer goed, maar na zo'n lange tijd wachten had ik liever dat Paramore meteen begon. Ze begrepen dat gelukkig ook want na ongeveer 15 minuten spelen kwam de zangeres van Paramore ook het podium op en begon op de drums te spelen met een 'Ironman' masker op. Helaas verdween ze ook weer even snel als ze kwam. Toen was het weer een half uurtje stil waarin alle instrumenten werden gewisseld. En toen begon het eindelijk. Ik was nog nooit eerder naar een rock concert geweest, maar nu weet ik dus eindelijk wat ze met een 'mosh pit' bedoelen. Zo gauw je in de mosh pit terechtkomt ben je de lul. In de mosh pit word je alle kanten op geduwd. En niet een klein beetje maar gewoon dat je ribben er pijn van gaan doen. Gelukkig ben ik lang, want ik had er vrij weinig last van, maar ook dat ik gewoon m'n hoofd boven de rest uit kon steken en een beetje frisse lucht in kon ademen. De muziek was echt geweldig. Beste. Concert. Ooit. Rond 11 uur was het afgelopen en toen liepen Jose en ik weer naar huis. Duurde ongeveer 30 minuten. Thuis aan gekomen lag ik op bed nog steeds mee te neuriën.

Gister weer de 7 uur lange busrit naar huis gehad. Helaas was het concert over. Een maand naar uit gekeken, elke pauze met Jose erover gepraat, lyrics uit m'n hoofd geleerd en nu is het allemaal voorbij. Over precies een maand begint m'n North Island Discovery Tour dus dat gaat ook super vet worden! Lekker over het noord eiland reizen :-)!

Nou dit was het weer, foto's komen waarschijnlijk of maandag of dinsdag op de site omdat ik nog niet alle foto's in m'n bezit heb.

Fijne zondag allemaal nog en tot over 3 weken :-)!

Thomas

PS: Laat ook weer een reactie achter!

Auckland, Houseday & Kajakken!

Vakantie, vakantie & vakantie

Goedemorgen Nederland!

Het is weer een hele tijd geleden sinds mijn laatste verhaal, maar ik ben nu eindelijk weer terug in Wanaka na ongeveer een 40 daagse rondreis over het hele land. Hopelijk hebben jullie allemaal kunnen genieten van het schaatsweer/winterweer en hopelijk hebben jullie dus een goed begin gehad van het nieuwe jaar!

Warning: lang verhaaaaal

Laatste verhaal was op eerste kerstdag dus vanaf die datum ga ik weer verder!

Tot en met 2 januari zat ik nog in Whangaparaoa (beetje noord van Auckland) met m'n gastgezin en daar heb ik veel uitgerust (vraag me niet waarvan, maar ik werd dagelijks rond 11 uur wakker!) veel films gezien, veel op het strand gezeten en vooral veel in de bus gezeten. Ook heb ik veel keer mensen (her)ontmoet van het EF kamp/tour! Lekker bijpraten over 'hoe' en 'wat' de afgelopen 3 maanden. Op oudjaars avond gingen ik met m'n gastbroer en zus naar hun opa. Die is 40 jaar geleden uit Nederland geëmigreerd, maar hij kon nog steeds heerlijke oliebollen maken!

Op nieuwjaars dag belde ik rond 12 uur 's middags naar mama en het was wel leuk want ik belde precies op tijd. Ik hoorde ze namelijk aftellen! Dus dat gaf wel een raar gevoel, ik zat op de rand van een plantenbak in Whangaparaoa, maar ik kon me precies voorstellen hoe het er thuis aan toe ging. Natuurlijk heb ik later die dag nog wel een nieuwjaars duik gemaakt in de ijskoude Pacific ocean. Op 2 januari was m'n laatste hele dag niets doen voor 3 weken, dus ik had besloten uit te moeten rusten van het uitrusten. Dus een lekker dagje achter de TV was wat ik uiteindelijk gedaan had!

's Ochtends op 3 januari moest ik om 6 uur wakker worden omdat we het halve noord eiland naar beneden moesten rijden (naar Havelock North, net onder Hastings voor jullie die de topografie van Nieuw Zeeland hebben geleerd!) om bij m'n gastmoeder (Gill) haar broer te kunnen overnachten voor 3 nachten. Onderweg toch maar weer even het prachtige van Nieuw Zeeland kunnen bewonderen. Leuke foto's genomen met de opkomende zon bij de Sky Tower en ook gewoon van de 'normale' natuur hier. Eenmaal aangekomen bij haar broer bleek dat ze een hotelkamer suite achtig iets hadden geregeld voor me. Queenssize bed, eigen tv & badkamer. Die mensen waren echt super gastvrij. Op 4 januari gingen we met de auto naar een mountaintop rijden waar je de omgeving echt prachtig kon bekijken. Was ook voor het eerst dat zij erop waren ook al wonen ze al 2 jaar in Havelock North.In de supermarkt bleken ze daar gevulde koeken te verkopen, Made in Holland. Op de terugweg bleken ze ook nog een 'the Dutch shop' te hebben. Helaas waren ze gesloten op maandag. Vraag me niet waarom, maar een dag later waren ze open en ik was de eerste klant. Marsepein, 'de enige echte chocolademelk', hagelslag, Haagse hopjes, Venco drop, heerlijke 'old Amsterdammer' kaas, stroopwaffels en mijn favoriete: tum tum snoepjes! Na die aankoop meteen thuis een Nederlandse maaltijd voorbereid met kaas en chocolade melk en een gevulde koek. Was heerlijk!!1

Op 7 janauri was het weer hetzelfde gedoe als eerder die week, vroeg wakker worden ivm andere helft van eiland naar beneden rijden met als einddoel Wellington. Rond 2 uur hadden we de Wellington-Picton ferry. Met 40 minuten vertraging waren we eindelijk rond 6 uur in Picton en kon ik vrolijk een slaapplaats zoeken. Gill had al 2 maanden geleden een backpackers in Picton geboekt en die was nu dus vol, maar ze had zo aardig gevraagd aan de receptioniste die daar op dat moment werkten, en die zei dat ik mocht slapen in haar achtertuin in de tent die ze nog had staan van nieuwjaars dat haar kinderen er toen in hadden geslapen, en als payment moest ik de tent afbreken. Bleek ook dat er nog een Duitser in sliep. Dus met 2 man en met 16 jaar tenten opzetten/afbreken ervaring was dat afbreken de volgende ochtend binnen 15 minuten gedaan. Tijdens het ontbijt vroeg de familie waarbij ik sliep allemaal dingen van wat heb je hier al gedaan/gezien, en de conversatie eindigde met: 'Oh, you've seen more of this country then I've done in my whole life'. Zei een 45 jaar oude vrouw. Maar dat is niet de eerste keer dat ik dat hoorde, haha.

Rond 12 uur diezelfde dag werd ik opgehaald vanaf de backpackers door papa & Nicolette! Was zo leuk om ze weer te zien! We zijn die dag vanaf Picton door Nelson naar Motueka gereden, we overnachtten daar op dezelfde camping als ik ook deed op mijn South Island Tour! Was grappig om gebouwen terug te zien na 3 maanden waarvan je nooit had gedacht ze nog terug te zien. Maar het voelde wel weer goed om familie om me heen te hebben.

Op de 9e hadden ze een tent voor me gekocht omdat met 3 man in een camper slapen nou niet echt heel hygiënisch is, en in een tent slapen ook leuk is! Die nacht in Hokitika door gebracht met klote weer. De volgende dag reden we eerst nog even naar een Greenstone/Jade factory waar ze een prachtige Greenstone (zelfde materiaal als jouw armbandje Roos ;-) ) ketting voor me gekocht die prosperity, good luck & good health betekent. Het regende die dag echt hard dus af en toe waren en gewoon bijna rivieren die over de weg liepen. Die nacht (op papa's verjaardag) geslapen in een prachtige lodge waar ze ook moeite hadden om de elektriciteit werkend te houden in verband met de overstroomde rivieren. 's Avonds 1,5 uur in de hot pools gerelaaaaxed en daarna terug gegaan naar de lodge. Toch heerlijk gegeten & geslapen!

Op de 11e hadden we om 12 uur een heli-hike geboekt voor op de Franz Josef maar helaas ging die niet door ivm wolken die te laag hingen. Dezelfde dag nog door gereden naar Wanaka waar we op een camping sliepen met mooi uitzicht! 's Avonds nog Wanaka in gelopen en vonden papa & Nicolette het toch een prachtig dorpje in een prachtige omgeving! Een dagje later had ik ze getrakteerd op een ontbijt bij een restaurant met prachtig weer, prachtig uitzicht en lekker eten! 2 uur later zaten we in een klein vliegtuigje die ons naar Milford Sound bracht in het bekende Fiordland (grootste 'provincie' van Nieuw Zeeland met de mooiste Sounds, rivieren, wandelingen, bergen & meren!). Eenmaal aangekomen na een 1 urige vlucht in het kleine 45 inwonerstellende dorpje Milford Sound hadden we een indrukwekkende bootreis over Milford Sound waarbij de kapitein toch wel rare toeren uit haalde. Hij stond af en toe met de neus van de boot onder een waterval van 80 meter en stond hij echt net 10 centimeter van de rotsen af. Naja dat maakte het wel cooooler en voor de rest van de omgeving met de ruige hoge bergen gewoon indrukwekkend. Toen de cruise afgelopen was vlogen we via een scenic route over Mount Aspiring terug naar Wanaka. Maar de terugvlucht was nog mooier dan de heenreis! We vlogen wat rondjes rond Mount Aspiring en gewoon alle gletsjers die daar nog steeds zijn (onbenoemd). Op de terugvlucht mocht ik ook voorin het vliegtuigje zitten dus dat was ook wel een vette ervaring.

Op 13 januari was het in de ochtend tijd voor wat huishoudelijke dingetjes. De was! Na 1,5 uur wachten was het weer nog steeds prima en besloten we te gaan golfen @ Wanaka. We hebben 18 holes gedaan en daar zijn we ongeveer 3,5 uur mee bezig geweest. We vonden allemaal dat ik een stuk beter golfde. Dus mijn tip van de dag: Als je beter wilt gaat golfen, moet je 6 maanden niet golfen. Nee oke maar het was gewoon leuk om zo in mijn plaatsje ook een keer te golfen. Lekker gebarbecued die avond. De volgende ochtend was het lekker op tijd wakker worden, want rond 10 uur was het de bedoeling om bij Gill langs te komen. Ik had wel maanden uitgekeken naar het moment om hun mijn kamer/uitzicht & gewoon de rest van het huis te laten zien. Want het is gewoon zo'n heerlijk huis! We hadden allemaal Gill een oranje rozen plant (?) gegeven en die staan nu prachtig te bloeien. Daarna door gereden naar Queenstown. Eenmaal aangekomen besloten we de berg op te gaan met de gondola. Papa en ik hebben 2 keer de oh zo verslavende luge gedaan en Nicolette heeft van ons leuke foto's gemaakt waar je gelukkig geen 35 dollar voor hoeft te betalen wat je anders voor ze betaald als je ze wilt kopen bij het winkeltje waar je ook de kaartjes kocht (goh wat een zin.).

A day later ging ik eindelijk voor het eerst iets the Lord of the Rings achtigs doen wat eigenlijk de mainreason was waarom ik hier kwam. Rond 8 uur zaten we in een '4WD' busje en bezochten we een paar plekken waar scenes waren opgenomen. Onze guide had ook leuke capes en zwaarden mee genomen dus dat kan ik ook weer van mijn 'to-do list' afstrepen! Daarna gingen papa en ik de Kawarau river een bezoekje brengen. Niet op de manier van, ik zet m'n camper hier neer, stap uit, ga naar de rivier, voel aan het water, 'oeh dat is koud', maak 2014940 foto's & loop te vreden terug, maar wel op de manier van, in een jet boat met 3 motoren op de achterkant met 85 km/u over de rivier crossen! Tweede keer voor mij dit jaar, maar dit keer was het met een ander bedrijf dus het was ook een ander gebied. Was nog steeds redelijk eng vlak langs bomen gaan met die snelheid & 360's maken op plekken waarvan jij denkt van NEEEEE dagaaniegoee! Daarna gingen we nog even om de dag leuk af te sluiten van de berg vliegen met tandem paragliding. Was echt zo vet om de stad van boven te bekijken. Gelukkig ook weer van die bekende spins gedaan zelfs zonder het aan te kondigen maar dat maakte het wel leuker! Maar zo vliegen is echt een rustgevend iets. Gewoon boven een stadje hangen (het is hetzelfde wat wij in Oostenrijk hebben gedaan Erik!)

Weer een dag later gingen we van Queenstown naar Dunedin rijden. Onderweg fietsers gezien van Challenge Wanaka. Die wedstrijd staat bekend als de prachtigste (gaat over de omgeving) ironmen/women van de wereld. 226 kilometer fietsen, zwemmen en rennen als ik het goed heb. Niet echt een studie op losgelaten dus kan zijn dat ik het niet helemaal correct heb! Ook nog in een leuk dorpje koffie gedronken en super lekkere taart gegeten. Ook nog door Dunedin city gelopen maar die bleek een beetje uit te sterven na 4 uur.. dus toen besloten we maar een camping op te zoeken. Uit eindelijk hebben we geslapen op de Otago Peninsula op een leuke camping. The next morning (eergisteren), wilden we albatrossen en penguins bekijken maar daar hadden ze alleen lange guided tours dus dat deden we helaas maar niet. Daarna naar de steepest street gelopen wat ook in de ogen van papa & Nicolette als een saai iets eruitzag als je beneden staat. Maar als je toch eenmaal op de top staat vonden ook zij het een stijle straat (gelukkig!). Daarna ook nog naar de Moeraki boulders geweest. Grote ronde stenen in de oceaan waarover papa mij de hele tijd belachelijk liep te maken van, je wilt ons toch niet een paar stenen laten zien in een beetje water?! Maar ook hij was onder de indruk (naja nog steeds niet helemaal!). 's Avonds hebben we op een prachtige camping geslapen bij Mt Hutt. Net naast Christchurch. Heerlijk 's avonds gegeten in de lodge aan de overkant van een rivier en voor het eerst een echte donkere nacht gehad. Er was namelijk geen elektriciteit op de camping. Gisteren was het helaas weer afscheid nemen van pap en Nicolette op Chch airport, maar goed! Life goes on en nu zit ik weer in Wanaka, met ja, prachtig weer! Zon schijnt vollop, snik heet buiten en een paar wolken te zien. Naja dit is dus ook een beetje het einde van m'n verhaal! Hoop dat het jullie niet is gaan vervelen. Over 8 dagen ga ik weer naar Auckland, dus rond 3 februari komt m'n volgende verhaal er weer op!

Nou tot skype/mail/MSN/facebook/hyves/bellen/SMS-en/post maar weer!

Gegroet,

Thomas.

PS: Foto's staan er snel op!

PS2: Laat ook weer reactie achter

!

Sinterklaas, Rotorua & Kerst

Een hele goede eerste kerstmorgen Nederland!

Het is nu ongeveer 3 weken geleden dat ik voor het laatst iets op m’n webblog heb gezet dus ik vond het vandaag wel weer eens tijd om iets van me te laten horen! De afgelopen 3 weken heb ik weer veel gedaan maar voor dat ik weer begin wil ik jullie allemaal een super kerst wensen en de beste wensen voor het nieuwe jaar :-)!

De laatste week (30-11 -> 9-11) voor ik naar Rotorua ging waren weinig bijzonders. Sinterklaas gevierd met Anne en de laatste kerst cadeau’s/kaarten gekocht en opgestuurd! Dat was wel een karwei. Ik hoop dat alle kaarten zo onderhand zijn aangekomen! We hadden ook prizegiving gehad waar allemaal mensen muzikale dingen deden. Was een zweterige & lange avond, maar het was het zeker wel waard! Allemaal leuke optredens gezien & afscheid genomen van de year 13 studenten.

Op 10 december ging de wekker weer vroeg en stond ik rond 10 over 7 buiten het huis te wachten op de bus om me op te halen. Eenmaal in Queenstown aangekomen had mijn vliegtuig een fijne 50 minuten vertraging. Toen ik rond 1 uur toch op een of andere manier op tijd was aangekomen in Rotorua stonden daar twee vrienden op me te wachten. Meteen die dag ook voor het eerst een levende Kiwi (dier) gezien. De tweede dag hadden we weer een reis voor de boeg. We gingen naar het strand rijden waar we 3 dagen zouden verblijven. Lekker gebody board voor een paar uur en daarna een heerlijke Fish ’n Chips meal gehad! Dag later wilden we vroeg wakker worden om de hoge golfen te kunnen pakken. Helaas was het die dag bewolkt dus ik dacht.. door de wolken heen kan ik toch niet verbranden! Maar moeder natuur was het daar niet mee eens en m’n hele rug was rood na 1 uur gebody board te hebben. Was niet echt geslaagd.. De laatste dag in de bach (Nieuw Zeeland slang word voor strandhuis) maar een kwartier het uit kunnen houden in het water. Daarna via een prachtige kust route terug naar huis gereden waar we vrolijk met z’n alle 3 films hebben gekeken.. achter elkaar..!

Na een dag niets gedaan te hebben gingen we naar de Tarawera Falls lopen. Dat is een van de weinige ondergrondse rivieren in de wereld. Voordat we bij de waterval aankwamen (de waterval komt uit een rots, best wel grappig gezicht) hadden we nog heerlijk gezwommen in de rivier. Toen we thuis waren aangekomen besloten we met een rifle te gaan schieten. Eerst 20 lege cola blikjes neer gezet.. en een zielige witte teddy bear opgehangen en daarna was het tijd om mijn ‘kunsten’ te laten zien. Schieten in het echt met een ‘bijna’ sniper rifle (met loop) is toch wel wat anders dan al die jaren Halo, Halo 2 en Halo 3 spelen haha! De 16^e was het om 9 uur wakker worden omdat we naar een geiser wilden die een keer per dag afgaat. Was een vet gezicht om een geiser te zien beginnen en dan na 5 minuten echt gewoon 10 meter omhoog te zien sproeien. Daarna liepen we een uurtje of 2 over een vulkanische plek die erg stonk. Na 2 uur m’n neus te hebben verkloot gingen we naar de hot pools waar we heerlijk hebben relaxed. Toen we besloten om weg te gaan had m’n gastvader het leuke idee om naar dorp te gaan. Ik besloot toen ook om naar de kapper te gaan.. Eerste keer in 5,5 maand. Ben er super blij mee dat ik eenmaal geweest ben want ik was onderhand een halve rocker geworden.

Op de 17^e waren we rond een uur of 3 bij de luge (kennen jullie die nog? :p, had ik ook gedaan in Queenstown 4 maanden geleden ongeveer) en die een paar keer gedaan. Voor de gene die zijn vergeten wat de luge was, dat is met een karretje van de heuvel af crossen. ’s Avonds met 1 van de twee vrienden op konijntjes wezen schieten. Hij had er 2 dood geschoten en ik had het geweer niet eens aangeraakt die dag. Dus wees niet boos oké, Rosemarijn?!? Dag later gingen we naar town centre van Rotorua en zelfs daar stinkt het. Die hele plek stinkt gewoon non-stop, 24/7, for ever. Lekker bij McDonalds geontbijt rond een uurtje of 10 met 4 cheeseburgers en een milkshake en daarna de last minute Christmas presents ingekocht! Later die dag hadden we lekker gedinnert aan een prachtig meer waar we ons voor 6 uur hadden vermaakt. Mijn laatste dag in Rotorua hadden we weer op het strand door gebracht. Haast geen wolken dus lekker een dagje liggen bakken. Helaas ook weer wat verbrand. M’n voeten deze keer! Maar na 4 uur aan het strand te hebben gelegen besloten we een bronwater rivier af te gaan varen op een opblaasboot die lek was (blijkt.) En dat water was zo koud, dat ik sinds dien geen last meer heb gehad van m’n verbrande voeten (m’n voeten zaten de hele tijd in het ijskoude water). Maar het was ook wel een vet ‘avontuur’. ’s Avonds singstar gespeelt op de Playstation 2, en heb ik iedereen even laten zien hoe vaak Mr. Bus (m’n muziek leraar op HBL) Imagine van John Lennon heeft laten horen in de klas want ik haalde telkens de hoogste scores!

Als afscheidsmaaltijd hadden we een BBQ als ontbijt. Was echt heerlijk! Daarna werd ik rond 11 uur afgezet bij de plaatselijke I-site waar m’n bus 15 minuten later ging vertrekken. Ik had weer eens een leuke 6 uur lange busreis voor de boeg. Rond 5 uur aangekomen in Albany lekker weer Fish ’n Chips gegeten met een Nederlands dessert. Taaitaai, kruidnoten & lange vingers. De 21^e gingen ik en Moritz naar Auckland city om te gaan winkelen! Twee shirts gekocht en shorts! Lekker ontbeten @ Starbucks. ’s Avonds rond een uur of 9:30 besloten we the Skytower in te gaan. Het was echt zo’n prachtig gezicht om op 190 meter hoogte (ongeveer) te staan en the City of Sails in het donker te zien. Daarna Burgerkind als late night snack en rond 11 uur namen we de bus naar huis.

Drie dagen geleden met m’n twee gastbroers naar Albany geweest. Ongeveer 3 uur in de shopping mall rond gehangen waarvan ook wel ongeveer een uurtje in de Appleshop. Eergisteren voor het eerst weer sinds 6 dagen internet gehad. In de bibliotheek, dat wel. Daarna lekker in een Japans restaurant uit eten geweest en daarna een film gekeken met Moritz. Gisteren was het Christmas Eve en dus rond een uurtje of 11 gingen we naar de ouders van m’n gastmoeder (also known as my gastgrootouders) en hadden daar een super roasted brunch. Daarna doorgereden naar vrienden en daar rond 6 uur een nog heerlijkere maaltijd gehad! Rond 8 uur zaten we in de kerk voor een Christmas Eve voorstelling. Was wel vet! De kerken hier in Nieuw Zeeland hebben totaal geen geschiedenis en zien er aan de buitenkant ook totaal niet uit als kerken. Het was ook een moderne bijeenkomst met een powerpoint presentatie en een hele band die muziek speelde. Op de terugweg ook vast gestaan in de enige file in Nieuw Zeeland. We reden langs een katholieke school waar net een (waarschijnlijk) kerst toneelstuk was afgelopen. De straat was niet gemaakt voor 100 auto’s at the same time. Aan allebei de kanten van de straat stonden her en der auto’s geparkeerd dus het was echt een puinhoop. We hebben daar zeker een half uur stil gestaan en auto’s taferelen uit zien halen die je anders niet van een 200 jaar oude Ford Fiesta verwacht. Daar lieten de Kiwi’s zien wie wel kan rijden en wie niet kan rijden. Moritz en ik besloten uit de auto te stappen en een beetje hogerop te gaan zitten en gewoon te genieten van auto’s vooruit achteruit vooruit achteruit vooruit BOEM.. verder vooruit kon niet, te zien rijden en totaal niets op te schieten en alleen maar schade te krijgen.

Het is hier nu eerste kerstdag en m’n gastgrootouders komen zometeen weer deze kant op voor een Early Tea. Daarna vanavond moet iedereen een eigen dish (maaltijd) maken. Ik ga een ‘Salade a la slechtstekokindewereld’ maken! Komt allemaal goed :-)!

Het weer: De zon schijnt volop, totaal geen wolken te zien. De New Zealand Christmas tree bloeit volop (Pohutakaua). Dat is een normale boom, maar die altijd rond 25 december z’n bloemen laat zien. Het zijn rode bloemen en het is echt een prachtig gezicht. Temperatuur is ongeveer 25 graden Celsius dus dat beloofd weer een snikhete dag te worden!

Jullie allemaal een super fijne en hopelijk witte eerste kerstdag gewenst!

Merry Christmas and a Happy New Year!

Thomas.

PS: Aangezien ik de afgelopen dagen geen internet heb gehad wil ik bij deze Wilco & Rutger (nog) feliciteren!

PS2: Foto’s komen over ongeveer een maand. Internet is niet snel genoeg om foto’s up te loaden!

PS3: Laat aub ook weer een reactie achter! Dank

Examens, Mt. Luxmore & Rotsklimmen!

En daar zijn we weer, een hoop ervaringen rijker (en ook weer veel foto's..) en gelukkig nog veel leuke dingen over om te doen!

Op maandag 16 November had ik m'n twee enige examens. Als eerste had ik Level 2 Mathematics en 's middags mocht ik heel leuk Level 3 Economics doen. Uitslag heb ik nog niet.. maar voor m'n gevoel ging het wel goed! Maar in Nederland heb ik geleerd mijn gevoel niet te vertrouwen aangezien dit te vaak gebeurde:

Mama: Thomas hoe ging je economie toets van vandaag?

Ik: Oh naja volgens m'n gevoel wel goed dus ik denk wel een 8 ofzo..

En bleek dat het gewoon een dikke 4 of 5 te zijn, daarom vraag ik me nog steeds af hoe ik nou een 7,7 heb kunnen halen voor m'n eindexamen. Maar goed, toen ik na de economie toets het lokaal verliet, gingen eindelijk mijn 3 maanden van vrijheid in! En dat.. moet ik toegeven.. is wel een heerlijk gevoel!

Op dinsdag was het vroeg wakker worden in verband met de 3 daagse wandeling op Mount Luxmore. Om half 8 werden ik en Moritz opgehaald door onze Outdoor Pursuits lerares. We kregen op school nog even snel een samenvatting van waar waarom wanneer wat en hoe we er ook alweer zouden komen, en rond kwart over 8 zaten we in de auto. Drie uur, een misselijkheid en een heerlijke lasagna later (Ja, lasagna om 9 uur is echt verrukkelijk!) stapten we de auto uit en konden we ons klaar maken voor de wandeling van 6 uur die we nog voor de boeg hadden. Eenmaal aangekomen boven de boomgrens op die berg (950 meter) konden we eindelijk genieten van het uitzicht. We hadden namelijk de eerste 5,5 uur gelopen in een bos waar dus alleen bomen waren die ons uitzicht vrolijk verstopte. Toen we allemaal bijgekomen waren van de klim naar de hut op 1085 meter begonnen we het dinner klaar te maken. Tussendoor, om het volgende deel van mijn verhaal te begrijpen moet je snappen dat ik hier in het huis niet meer mag schelden omdat dat volgens m'n gastmoeder al vaak genoeg gebeurde. Dus als je hier nog scheld dan moet je vrolijk de afwas doen in je eentje die avond (spreekt uit ervaring) Dus ik en m'n Duitse gastbroer hebben bedacht om ipv een scheldwoord zeggen als iets pijn doet ofzo 'swear word' te zeggen wat in het Engels 'scheldwoord' is. Helaas zat ik samen met een swear word Duitser die swear word irritant was de hele klim en die swear word eten had gekocht voor mensen van 200 jaar en ouder (dried vegetables...?? en te swear word vieze pasta). Die swear word gozer had ook nog eens vergeten om vlees mee te nemen dus we stopten er vrolijk onze salami in wat bedoelt was om als lunch gebruikt te worden. Maar goed, aangezien het wel genoeg eten was voor een heel hotel had ik na dat dinner geen honger meer. Voor de rest was alles wel perfect daar in de hut hoor!

Op woensdag werden we om 7 uur wakker omdat iemand zo nodig naar de WC moest en op het bovenste bed sliep van een stapelbed en niet zo zacht op de grond belandde. Dus we waren allemaal wakker en besloten om maar te gaan ontbijten. Na het ontbijt gingen we naar de top van Mount Luxmore lopen. Althans.. dat was de bedoeling. Het bleek dat het namelijk te gevaarlijk was om naar de top te gaan in verband met de sneeuw die er lag. Dus we besloten naar een andere top te lopen.. Na een in mijn ogen gevaarlijker pad omhoog (sneeuw, kleine & grote losse stenen en modder) waren we eindelijk op de top en hadden we echt een prachtig uitzicht! Een heerlijke lunch gehad, naja.. niet heerlijk! Maar het uitzicht maakte het allemaal veel beter te doen. Toen we eindelijk om 4 uur weer in de hut waren vonden m'n leraren dat er nog genoeg tijd over was om de grotten te bezoeken. Dus het zij zo. (??) Rond 5'en gingen we de grot in met ieder een hoofdlamp. Het was een aparte ervaring. Soms moesten we ons door 50 cm bij 50 cm gaten proppen om daarna weer in een super grote 'hal' te staan waar je allemaal watervallen ziet. Het nadeel van de wandeling was wel dat ik een meisje voor me had die zeg maar de half mijn lengte is en dat ik haar telkens hoorde schreeuwen van 'HOE GA IK ME HIER DOORHEEN WERKEN?' Dus dat beloofde keer op keer weer veel goeds voor mij :-). Maar alleen met een paar gaten in m'n waterdichte (naja nu niet meer dus) broek kwam ik eruit en waren we allemaal blij om weer zonlicht te zien. Rond half 8 waren we weer in de hut wat betekende dat we een goede 2 uur in de grotten zijn geweest. Na weer een heerlijk dinner (kuch) lagen we allemaal rond 9 uur in bed omdat we een dag later er om 7 uur uit moesten omdat we zo snel mogelijk beneden wilde zijn. Toen donderdag eindelijk was aangebroken na een redelijk slechte nacht was het tijd voor het inpakken van de zware tassen. Gelukkig gebeurt dat altijd in de hutten net zo goed als dat gebeurt als je nog thuis bent en alles 1 voor 1 keurig in de tas stopt.. Naja niet voor mij want ik had het helemaal gehad met natte kleren en de slaapzak die maar niet m'n tas in wilde dus ik besloot voor de techniek te gaan 'Alles zo snel mogelijk in je tas proppen en thuis maar zien wat je er mee doet'. Eenmaal thuis ging toch alles meteen in de was (wat ook redelijk nodig was). Dus na de wandeling bergafwaarts van 4 uur zaten we eindelijk in de bus.. Naja.. zaten. Het was eerder slapen. Iedereen had gelukkig geluisterd naar onze leraar om niet een iPod mee te nemen, dus toen we eenmaal de bus hadden bereikt naar de wandeling van de berg gooiden we onze tassen op het dak, sprongen we de bussen in, pakte we onze iPods uit onze tassen en gingen we vrolijk naar muziek luisteren & slapen. Maar dat was dan ook een perfect einde van een (nu ik er op terug kijk) hele leuke wandeling hier in de bergen. Om 8 uur, na dinner op bed gingen bij mij de slaapkamer lampen uit en genoot ik eindelijk weer van een comfortabel bed.

Op vrijdag had ik m'n bed niet verlaten omdat m'n voeten zo godsgloeiende veel pijn deden en de rest van het weekend hier lekker in de tuin in de zon gezeten. Op zondagmiddag had ik met een vriend een deal gesloten. We zouden een wedstrijd tennissen en de verliezer zou de winnaar 10 dollar betalen. Helaas had ik hem onderschat en was ik vrolijk ingemaakt met 6-2 6-2. Maar een lekker potje tennis was het wel! Het was gewoon m'n dag niet, de wind zat niet mee, de ballen waren niet goed, te lang niet gespeeld, en het was geen gravel. Meer smoesjes heb ik toch niet nodig :-D?

Op maandagmiddag gingen we rotsklimmen want nou niet echt mijn favo sport is, maar toch was het wel een leuke bezigheid na een weekend vrijwel niets gedaan te hebben. Op dinsdag moest het plan zijn om te gaan kayakken maar niemand anders behalve ik wist daar van, en dus had ik vrolijk dinsdag vrij. Op woensdag waren we weer allemaal rond 12 uur op school om te gaan paintballen. Eenmaal aangekomen op het paintball terrein blijkt dat het te hard waait. Na een hoop gediscussieer hadden we besloten toch naar huis te gaan, we hadden het uitgesteld naar vrijdag voor het dubbele aantal ballen voor hetzelfde bedrag. Dus dat leek de meeste van ons wel een goede deal! Op donderdagochtend werd ik om 10 voor 8 wakker.. en ik had besloten om met de schoolbus van 8 uur mee te gaan. Helaas kan ik me niet in 10 minuten douchen, omkleden, ontbijten & lunchmaken. Dus om 8 uur besloot ik na gedoucht te hebben maar weer m'n bedje in te kruipen en het kanoën over te slaan. Op vrijdag hadden we 's ochtends het 'leavers ontbijt' van m'n gastzus. Die gaat namelijk in Auckland studeren dus we hadden een leuk restaurantje uitgezocht en daar hadden we dan met veel mensen (intotaal 30, wat ongeveer de helft van het inwonertal is van Wanaka) afgesproken. Heerlijke crêpes gegeten. Tijdens dat ontbijt kreeg ik een SMS-je dat het paintballen ook die dag niet door zou gaan in verband met de wind. Dus mijn eerste reactie was iets te luid van: 'Oh swearword it'. En mijn gastmoeder keek me aan van ..Excuse me? En toen zei ik al voordat zij het kon zeggen 'Yaya oke I am on dishes tonight :-(!' Die avond met een paar vrienden naar 2012 geweest. Wat een film zeg.. echt een van de eerste keren dat zelfs 4,5 euro betalen te veel is. En dat waren ze allemaal met me eens dus we hadden besloten om op zaterdag (gister) nog een keer naar de bios te gaan, en dan deze keer naar 'A Christmas Carol'. Ik kende dat verhaal niet dus alles was voor mij nieuw.. en de nieuwe Disney versie van die film (die net uit is) is een redelijk enge film.. Ik snap niet dat ze die film kunnen labelen onder Disney. Gelukkig waren wij geen ooggetuigen van huilende kinderen in de zaal, maar daar staan wel veel verhalen over op het World Wide Web.

Vandaag was een 'opendag' op de Wijngaard Rippon hier. Dus ze hadden de deuren opgegooid en iedereen mocht komen kijken en mocht gaan picknicken. Dus we hadden besloten om een lekkere brunch te maken en die daar dan op te eten. Een rondleiding van 1,5 uur gehad door de baas wat redelijk interessant was maar vooral het wijn testen was lekker. Helaas moet dit land weer zonodig z'n bijnaam 'The land of the long white cloud' eer aan doen en nu is het al sinds 2 uur bewolkt.. beetje irritant maar goed, zolang het niet regent is het eigenlijk wel prima!

Morgen hebben we Leaver's Dinner weer.. dus weer helaas afscheid nemen van deze keer 13 mensen :-(! Gaat wel gezellig worden, lekker zwemmen & barbecuen! Nogmaals wil ik jullie zeggen dat ik het altijd leuk vind om reacties te lezen, dus als je tijd hebt laat er ook even een achter! En bedankt aan iedereen die dat ook altijd trouw doet :-)! Schrijf vooral ook verhalen over hoe het in Nederland gaat want daar ben ik ook wel benieuwd naar. Ik zit hier namelijk nu al onderhand 125 dagen in Wanaka.. (not including LCC & SIDT)

That's it again, take care yall!

Thomas